Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 302-304

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W t. 302 i 304 przed ćwierćnutą h2 Chopin postawił w A (→Wn1WfWa) kasownik. W tekście głównym pomijamy te niepotrzebne znaki. Kasowniki usunięto także w Wn2.
Znaki zdradzają sposób myślenia Chopina, który traktował górny i dolny głos niezależnie – por. cz. III Koncertu, t. 422.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 302-305

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Kliniki w A

!!!   miniat: 1. ósemka 302 i po odstępie 303, tylko górna 5-linia.                            TGTU (4 kliniki)

Kropki w Wn (→WfWa)

EZnieU (4 kropki)

..

Ósemki rozpoczynające te takty opatrzone są w A wyraźnymi klinikami. Odtworzenie ich jako kropek staccato to bardzo częsta niedokładność Wn (→WfWa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Kliniki

t. 302

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

fis3 w akordzie w Wf (→Wa) i Wn3

!!!   miniat: nic.                      TGTU

dis3 w akordzie w Wn1 (→Wn2)

dis3 zamiast fis3 na szczycie akordu 

..

Porównanie z występującymi wcześniej pięcioma taktami, zawierającymi podobny chwyt, dowodzi błędu Wn1 (→Wn2), poprawionego w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn

t. 302

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

W Wn nie ma obniżającego d2 na des2. O błędzie świadczy ostrzegawczy ​​​​​​​ przed d2 w następnym takcie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 302-303

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez znaków w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

Kropki staccato w Wn3

od strony główek, wszystkie ósemki obu rąk (16)

..

Kropki staccato dodane w Wn3 są w tym przypadku częściowo uzasadnione – w ten sposób oznaczone są w Wf trzy akordy w t. 75 (odpowiednik t. 303). Adiustator Wn3 był tu bardziej gorliwy niż w t. 74-75, w których ostatnią ósemkę t. 75 pozostawił bez dodatków.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn