Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 219

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

cis3 w akordzie w KG (→Wn) i Wa2

!!!   miniat: 2 pierwsze ćwierćnuty , tylko górna 5-linia.    TGTU = główka cis3

Bez cis3 w akordzie w Wf (→Wa1)

..

Brak nuty cis3 w 2. akordzie jest z pewnością przeoczeniem sztycharza Wf (→Wa1) – nuta ta występuje w odpowiednim t. 31, a repryza nie była najprawdopodobniej wypisana w [A]. Podobnie w następnym takcie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 219

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Bez znaku w źródłach

Akcent proponowany przez redakcję

..

Tak jak w t. 31, w tekście głównym proponujemy akcent na wzór analogicznego t. 11.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 219

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Bez znaków w źródłach

Znaki staccato proponowane przez redakcję

..

W tekście głównym proponujemy uzupełnienie znaków staccato na wzór analogicznego t. 91.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 219-220

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

2 łuki w KG (odczyt dosłowny→Wn)

KG, Wn: 2 łuki zamiast jednego: pierwszy do końca t. 219, drugi od początku t. 220

Ciągły łuk w KG (interpretacja kontekstowa) i WfWa)

Wfa TGTU = jeden łuk t. 219/220

 

..

Wersja Wn wynika prawdopodobnie z nietrafnej interpretacji zapisu KG – w rękopisie tym t. 219 kończy system, a łuk jest wskutek przerw w dopływie atramentu niezbyt czytelny, tak iż wydaje się nie wykraczać poza ostatnią ćwierćnutę. Łuk w t. 220 jednak bardzo wyraźnie sugeruje kontynuację, co potwierdza ciągły łuk w Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KG , Niepewna kontynuacja łuku

t. 219

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

Krzyżyk podwyższający c2 na cis2 na końcu taktu pojawia się tylko w WfSz (dopisany), Wf4 i Wa2. Brak tego znaku to niewątpliwie przeoczenie Chopina w [A] – por. e2 a nie es2 w analogicznym pochodzie w t. 91-92.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Dopiski WfSz