Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 256

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

W Wn sztycharz pominął podwyższający as3 na a3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wn

t. 256-257

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: ostatnia ósemka 256 i 1. ósemka 257, obie pięciolinie.                       EZTU (na dwóch systemach)

WfH, odczyt dosłowny

EZnieU

WfH, interpretacja kontekstowa

EZnieU1

..

Przenośnik oktawowy, dopisany w WfH, definiuje najprawdopodobniej autentyczny wariant. Zdaniem redakcji, jest znacznie prawdopodobniejsze, że w intencji piszącego oznaczał on przeniesienie o oktawę całej figury obu rąk, a nie tylko pr.r. – por. t. 250-252.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji , Dopiski WfH

t. 256-257

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez łuków w Wf (→Wn1Wn2)

!!!   miniat: nic                    Tu pusta klisza 

Łuki w Wa i Wn3

2 x od fis1 do h (po 3 nuty)

..

Łuki dodane w Wa i Wn3, zapewne przez analogię z podobnymi motywami w t.250-251, można uznać za uzasadnione – niewykluczone, że brak oznaczeń artykulacji w l.r. jest tylko niedopatrzeniem. Kontekst obu miejsc nie jest jednak w pełni analogiczny – w t. 250-251 nie ma łuków pr.r., natomiast w omawianych taktach jest jeden łuk nad obiema figurami. Łuk ten można odnieść do obu rąk, co powoduje, że uzupełnienie łuków w l.r. staje się problematyczne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 256-257

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Łuk w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia (od 2. ósemki), bez dynamiki.           TGTU

2 łuki w Wn3

każda figura osobno

..

Podział łuku w Wn3 jest z pianistycznego punktu widzenia uzasadniony – najprawdopodobniej figury te, zarówno tu, jak i w t. 250-252, należy wykonywać taką artykulacją, jaką Chopin wskazał za pierwszym razem w partii l.r. Łuk pozostałych źródeł można jednak rozumieć jako frazowanie, a nie artykulację, toteż w tekście głównym zachowujemy go.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 256

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez znaku w Wf (→Wn)

!!!   miniat: nic.             Tu pusta klisza 

Klinik w Wa

nad h (EZnieU)

..

Tak jak w przypadku łuków, za uzasadnione można także uważać dodanie przez Wa klinika nad h.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa