mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 255

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

W Wf (→Wn) brakuje ostatniej sylaby w określeniu crescendo. Oczywisty błąd poprawił adiustator Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy powtórzone Wn

t. 255

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

Źródła mają  ostrzegawczy przed najwyższą nutą pasażu w t. 254 i 255. W tym drugim takcie znak w tekście głównym pomijamy.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy

t. 255-256

Utwór: op. 22, Polonez

..

W tekście głównym pomijamy występujący we wszystkich źródłach  ostrzegawczy przed as, 4. ósemką l.r. w t. 255. Dodajemy natomiast  przed g1 na początku t. 256.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze

t. 255

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Zarówno w ostatnim akordzie l.r., jak i w pasażu pr.r. na 4. mierze taktu ani w ApI czy Af, ani w A (→Wn1→Wf,Wa) nie ma żadnych znaków chromatycznych przed nutami g/ges w różnych oktawach. Wprawdzie ges z harmonicznego punktu widzenia byłoby możliwe, jednak przeoczenie kasowników jest w tym kontekście znacznie prawdopodobniejsze:

  • po zmianie znaków przykluczowych Chopin nie był pewien, które z nich naprawdę obowiązują – świadczą o tym postawione w ApI w t. 255-259 liczne niepotrzebne bemole przed des, ges, as, a nawet es i b; w A pozostał jeszcze bemol przed B na końcu t. 255 i przed ges2 w t. 256;
  • czterodźwięki zmniejszone należały do ulubionych akordów młodego Chopina.

Rozstrzygającego argumentu za g dotarcza partia orkiestry – w głosie drugich skrzypiec występuje g, a skrzypce nie mogły oczywiście grać w tym miejscu ges.

Kasowniki dodano najwcześniej w Wn2 (→WfSB), w sumie 4 znaki podwyższające ges1 na g1 w l.r. oraz ges2, ges1 i ges na g2, g1 i g w pr.r. Pominięty  przy 2. trzydziestodwójce (g3) dodano w Wn3, w którym jednak przeoczono znak przed przedostatnią trzydziestodwójką, g.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy A , Ostatni znak przykluczowy

t. 255

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Jeśli chodzi o kasowniki podwyższające nuty es na e w 2. połowie t. 255, Chopin w A zadowolił się znakami przed akordem l.r. (e1) i 3. trzydziestodwójką (e3). Pozostałe 3 kasowniki potrzebne w dalszej części pasażu dodano w Wn (→Wf,Wa).
W Wa  przed akordem l.r., który w Wn1 umieszczony jest nieco za nisko, został odczytany jako podwyższający des1 na d1.
W A  przed e3 wpisany jest za nisko, na wysokości c3. Tego typu niedokładności pojawiają się wielokrotnie w autografach Chopina, na ogół – tak jak tu – nie wpływając na odczytanie tekstu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wn , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Znak chromatyczny poniżej/powyżej nuty , Niedokładności A