Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 239-240

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

8 w t. 239 w Wa i KG (→Wn)

!!!   [miniat: te 2 takty, tylko dolna 5-linia;

Tu tylko górne Des (zligowane) i jedna w t. 239]

w t. 239-240 w Wf

!!!   [Des zligowane 239-240 i dwie (pod każdym z nich)]

Wersja Wf, zapis bez skrótów

!!!   [TGTU]

..

W Wa i KG (→Wn) dolna nuta oktawy l.r., Des1, zapisana jest – jako – tylko w t. 239. Notacja ta odczytana dosłownie oznacza więc brak łuku przetrzymującego te nuty w t. 240. W Wf przetrzymanie całej oktawy wypisane jest (również z użyciem skrótu) w sposób nie budzący wątpliwości.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wa , Niedokładności KG , Skrótowy zapis oktaw

t. 239-243

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Łuk Wa

!!!   [miniat: 242-243 (do 1), tylko dolna 5-linia.

Tu łuk do fes]

Łuk KG (→Wn)

!!!   [do końca 242, czyli koniec łuku tak jakby to fes było na końcu taktu, przed kreską taktową]

Łuk Wf

!!!   [TGTU]

..

W KG zakończenie łuku w t. 239 – ostatnim na stronie tego rękopisu – dopuszcza kilka możliwych interpretacji. Jako wersję tego źródła podajemy wersję najbliższą odczytowi dosłownemu: łuk do końca tego taktu. Tak też odtworzono to w Wn. Za inne możliwe interpretacje tego łuku można uważać kontynuację łuku do t. 240 (wersja Wf) oraz zamknięcie łuku na fes w t. 239 (wersja Wa). Do tekstu głównego przyjmujemy łuk Wf, zgodny z łukowaniem analogicznych fraz w t. 192-199 i 486-493.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KG

t. 239

Utwór: op. 42, Walc As-dur

 w Wf1

tylko "p"

leggiero w Wn

tylko leggiero

Oba określenia w Wa

TGTU (p i leggiero)

..

Określenie leggiero dopisał Chopin w Wfn (→Wn) oraz w podkładzie dla Wa, natomiast  – w podkładzie dla Wf i Wa. Ponieważ każde z określeń było przez Chopina wpisane w dwóch podkładach, a w jednym z nich – Wa – wpisał oba, w tekście głównym podajemy oba określenia.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn , Autentyczne korekty Wa

t. 239

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

B1-B w źródłach

!!!   miniat: ten takt, bez pedału, tylko dolna 5-linia.         Tu pusta klisza

B2-B1 proponowane przez redakcję

TGTU (przenośnik pod oktawą)

..

Opadająca linia basu w dwóch poprzednich taktach sugeruje użycie okatwy B2-B1, nie występującej na fortepianach pozostających w dyspozycji Chopina (skala jego instrumentów sięgała do C1).

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Ograniczenie skalą fortepianu

t. 239-241

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Kropka staccato w KG (→Wn) i Wf

!!!   miniat: jak w t. 51 i 53, tylko inne numery taktów (239, 241), tylko górna 5-linia.         Tu tylko kropka 239

Bez znaków w Wa

Dwie kropki proponowane przez redakcję

TGTU

..

Brak w Wa kropki staccato nad 2. ćwierćnutą t. 239 można łączyć z dodaniem łuków, jednak zdaniem redakcji autentyczność pominięcia kropki nie jest pewna – sztycharz Wa mógł ją przeoczyć lub uznać za zbędną wobec dodania łuku. Ponieważ dodane łuki mają w tej fakturze przede wszystkim charakter frazowy (a nie artykulacyjny), w tekście głównym proponujemy kropki w obu analogicznych t. 239 i 241.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne