mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 228

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Pedalizacja w A i Wn2

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia, bez łuku.          TGTU (w całym takcie; tylko Ped się różnią)

Pedalizacja Wn1 (→Wf)

jak TGTU prócz drugiego Ped, które dać dalej (EZnieU)

Pedalizacja Wa

2 x półtaktu
..

Umiejscowienie znaków  nie jest w A całkiem jasne, co mogło spowodować późniejsze niedokładności w wydaniach. Przyjmujemy, że dotyczą one 3. szesnastki w każdej połowie taktu, co jest niesprzeczne z zapisem i uzasadnione brzmieniowo. Wśród pierwszych wydań jedynie Wn2 ma taką pedalizację. Wersja Wn1 (→Wf) jest niedokładna, a Wa – dowolnie zmieniona.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności A

t. 228

Utwór: op. 19, Bolero

..

Zróżnicowanie brzmienia ostatniego akordu w t. 116 i 228 mogło być niezamierzone przez Chopina. Wskazuje na to brak innych różnic harmonicznych między ekspozycją i repryzą. Chopin mógł np. zmienić t. 116, zapominając o analogicznym t. 228; tego typu niedokładności przy poprawkach często mu się zdarzały. Dlatego proponujemy tu wersję alternatywną, analogiczną do t. 116.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 228-229

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Nowy łuk od t. 229 w A

!!!   miniat: nic.                        TGTU = łuk 228 i łuk na całą linijkę 229-232

Ciągły łuk w Wn

228 do kontynuacji (dłuższy niż TGTU) + 229-32 zaczęty wcześniej

Nowy łuk od t. 232 w Wf (→Wa)

228 i początek 229 jak war. 22;  ten drugi do końca 231 i nowy od początku 232 do kontynuacji
..

Zdaniem redakcji, w A w t. 229 zaczyna się nowy łuk, mimo że poprzedni kończy się bardzo blisko jego początku. Połączenie łuków w Wn (→Wf→Wa) nie jest wszakże wynikiem niedokładnego odczytania A, lecz korekty, i to przypuszczalnie Chopinowskiej. Widoczne ślady korekt sugerują jednak, że kompozytor prawdopodobnie korygował jeszcze inne, błędne łuki, a nie wersję A. Z tego względu w tekście głównym podajemy niebudzący wątpliwości muzycznych podział łuku zapisany w A.
Podział łuku pomiędzy t. 231-232, jak jest w Wf (→Wa), to z pewnością niedokładność, związana z przejściem do nowej linii.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn , Korekty łuków Koncertu f w Wn1

t. 228

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

Wn ma błędnie "leggiere" zamiast "leggiero".

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 228-229

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Kliniki w Wf (→Wa)

!!!   miniat: nic.              TGTU = 3 kliniki: dis, dis1-fisis1, cis

Bez znaków w Wn
..

Brak kliników staccato w Wn to najprawdopodobniej wynik rozproszenia sztycharza Wn1 – w tych taktach pominął jeszcze trzy łuki, a także nutę w t. 230.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn