- « Poprzednia
- 1
- …
- 278
- 279
- 280
- 281
- 282
- 283
- 284
- …
- 3706
- Następna »
t. 8
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Określenia ten. i ritenuto zostały przez Chopina dodane w różnym czasie – pierwsze już w A, drugie dopiero w korekcie Wf (→Wn,Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
||||||||
t. 8-9
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Już na etapie pisania A Chopin zrezygnował z pierwotnej wersji zakończenia 1. ośmiotaktu, zapisanej w AI. Jednak dopiero w Wf (→Wn,Wa) nadał ostateczną postać oznaczeniom wykonawczym tego fragmentu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany |
||||||||
t. 8
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
W tekście głównym podajemy palcowanie l.r. dodane przez Chopina w korekcie Wf (→Wn). Zdaniem redakcji, palcowanie to miało na celu rozwianie ewentualnych wątpliwości odnośnie do podziału na ręce – w tym akurat miejscu przeniesienie dolnego głosu pr.r. na dolną pięciolinię może sugerować wykonanie go przez l.r. Palcowania tego nie ma w Wa, co może być przeoczeniem sztycharza lub adiustacją Fontany, który skupił się na pr.r. (w t. 1-14 opalcował niemal każdą nutę pr.r.). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf |
||||||||
t. 8-9
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Akcent długi nad sekstą dis1-h1 w t. 8 i widełki w t. 9 zostały przez Chopina dodane w korekcie Wf (→Wn,Wa). Kompozytor zastąpił nimi wcześniejszy, wpisany w A, znak w t. 8. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty Wf |
||||||||
t. 8
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
Wyrywkowe łukowanie AI jest po prostu odbiciem roboczego charakteru tego autografu. W tekście głównym podajemy dokładniejsze oznaczenia Wf (→Wn,Wa). Por. uwagę o notacji rytmicznej. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 278
- 279
- 280
- 281
- 282
- 283
- 284
- …
- 3706
- Następna »