mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 203-204

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez łuków w A i Wn2

!!!   miniat: te 2 takty, tylko dolna 5-linia, dolny głos pr.r. 204 przenieść na dolną pięciolinię z laskami do góry.              Tu pusta klisza 

Łuk Wn1

cztery ósemki 204 do kontynuacji.  Na miniat pod nutami

Łuk w Wf (→Wa)

ten łuk co w wariant 22, ale już od es1.  Tr = tylko do ostatniej ósemki;          red = do kontynuacji

Łuki proponowane przez redakcję

EZTU = 2 łuki w nawiasie
..

Brak w A łuku (łuków?) wydzielających solową frazę fagotu wydaje się być niedopatrzeniem Chopina. W Wn1 pojawia się łuk w 2. połowie t. 204, w którym można by upatrywać Chopinowską korektę. Pewne argumenty nakazują jednak traktować ten dodatek z rezerwą – może to być próba interpretacji łuku przetrzymującego es1, którego w Wn1 nie wydrukowano (tak to potraktowano w Wn2, usuwając łuk w 2. połowie taktu, a dodając łuk przetrzymujący). W Wf (→Wa) początek łuku przejętego z Wn1 wydrukowano o ćwierćnutę wcześniej, co również teoretycznie mogłoby pochodzić od Chopina, zwłaszcza że objęty łukiem fragment melodii ma być wykonany pr.r., a łuk niejako oddziela tę część od dolnej pięciolinii (oryginalny układ graficzny nie sugeruje takiego podziału na ręce, gdyż cała ta fraza zapisana jest na dolnej pięciolinii). Ponieważ autentyczność wersji wydań nie jest pewna, w tekście głównym proponujemy łuki wpisane w partii fagotu w Rork, zbliżone do autentycznego frazowania użytego tu motywu (np. w t. 41-42).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 203

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Wf1 ma  przed najwyższą nutą akordu. Ten jaskrawy błąd poprawiono w Wf2. Zdaniem redakcji, przyczyną pomyłki mogło być graficzne podobieństwo obu pięciolinii w tym miejscu – ćwierćnuta w górnym głosie na 3. polu i półnuta (-ty) w dolnym (zmiana wartości rytmicznej najwyższej nuty musiała być wprowadzona później). Bemol byłby wówczas powtórzeniem znaku wpisanego – niepotrzebnie – przed es na dolnej pięciolinii.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 203

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W tekście głównym pomijamy niemające uzasadnienia bemole przed ćwierćnutami es i as.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy

t. 203-204

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk A, prawdopodobna interpretacja

!!!   miniat: zmodyfikowana ta z komentarza;          EZTU

Możliwa interpretacja łuku A

EZnieU1

Łuki Wn (→Wf→Wa)

3 łuki EZnieU
..

Łuk jest w A zapisany bardzo stanowczo, jednak jego końce nie wiążą się wyraźnie z żadnymi konkretnymi nutami, co daje pole do różnorodnych interpretacji, od  do . Jeśli łuk napisany był przed poprawką ostatniej ćwierćnuty t. 203 – wyskrobana ćwierćnuta umieszczona była bardziej na lewo i miała laseczkę skierowaną do góry – to niewątpliwie ta właśnie ćwierćnuta wyznaczała jego początek. Przyjmujemy, że tak właśnie było, a końcówkę interpretujemy quasi-dosłownie jako łuk-tenuto do końca taktu. Dopuszczamy też alternatywną interpretację tego łuku jako kończącego się w t. 205.
W Wn (→Wf→Wa) przyjęto jak się wydaje drugą z zilustrowanych wyżej możliwości, zapisując ją jednak w postaci trzech zachodzących na siebie łuków – tę niepotrzebnie skomplikowaną pisownię można próbować tłumaczyć uzupełnianiem łuków, jako korekty pierwotnego, niekompletnego zapisu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A

t. 203-204

Utwór: op. 19, Bolero

3 łuki w Wa
..

W Wa dodano dowolnie trzy łuki w l.r., ujednolicając tym samym zapis z analogicznymi t. 91-92.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa