mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 202

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Przednutka w A (możliwe odczytanie)

!!!   miniat: pierwszy akord, tylko górna 5-linia.        Tu przednutka przekreślona c2 przed tercją dolnego głosu (EZnieU)

Ćwierćnuta w A (prawdopodobne odczytanie→Wn)

TGTU

Półnuta z kropką w Wf

Cała nuta w Wa
..

W A nie jest jasne, jaka jest wartość rytmiczna nuty c2 – można widzieć w niej ćwierćnutę lub przekreśloną przednutkę. Pierwszą możliwość uważamy za bardziej prawdopodobną, gdyż taką wartość ma odpowiednia nuta w partii oboju i klarnetu w Rork. Gdyby uznać c2 za przednutkę, trudno byłoby wytłumaczyć, dlaczego pozostałe nuty pr.r. zapisane są jako dolny głos (z laskami w dół), a ponadto przekreślenie przednutki na ogół jest prowadzone z dołu do góry, a nie z góry na dół.
Punktowana półnuta w Wf jest najprawdopodobniej wynikiem adiustacji – zmiany dokonano w momencie, gdy przed tą nutą znajdował się błędny bemol, co Chopin z pewnością by zauważył. Można sobie natomiast wyobrazić adiustatora sprawdzającego poprawność rytmiczną notacji, który nie zastanawiał się nad brzmieniem akordu.
Kolejne przedłużenie tej nuty w Wa jest z pewnością adiustacją wydawcy.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wf , Niedokładności A

t. 202

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Przetrzymane fis1 w Wf (prawdopodobna interpretacja→Wn)

!!!   miniat: ten takt, ścieśniony, tylko dolna 5-linia.               TGTU

Przetrzymane c1 w Wa

łuk od półnuty niżej (pod c1, jak następny)
..

Łuk przetrzymujący między półnutą a ćwierćnutą umieszczony jest w Wf (→Wn1→Wn2) na wysokości d1, tak iż równie dobrze może dotyczyć c1, jak fis1. Obie wersje są możliwe, jednak w tekście głównym wybieramy przetrzymanie fis1 ze względu na analogię rytmiczną z t. 198 – uderzenie nuty basowej na 3. mierze taktu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 202

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez pauzy w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.                  Tu pusta klisza 

Pauza w Wn3
..

W Wn3 dodano pauzę ćwierćnutową nad akordem l.r. na 3. mierze taktu. Zdaniem redakcji, analogia z t. 198, którą przypuszczalnie wzięto pod uwagę, nie jest tu jednak pełna i nie uzasadnia tego uzupełnienia, gdyż za kontynuację górnego głosu można uważać a.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 202

Utwór: op. 22, Polonez

Bez f na 3. mierze w źródłach

!!!   miniat: taka jak w t. 20.                  Tu krótsza laska i wyżej chorągiewka na 5. ósemce (jak Wa w t. 20)

Przetrzymana ósemka f proponowana przez redakcję

TGTU = jak w t. 20 = łuk, laska, główka f i chorągiewka
..

W tekście głównym dodajemy przetrzymaną ósemkę f na 3. mierze taktu, w analogii do t. 20 i 164.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 202-213

Utwór: op. 22, Polonez

..

Od t. 186 do t. 219 tekst Wf, obejmujący strony 17-18, jest fizycznie identyczny z t. 42-75 (s. 9-10), gdyż do druku tych czterech stron użyto w Wf tylko dwóch płyt, z których każdą opatrzono podwójną paginacją.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne