Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 158-159

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez łuku w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: nic.               Tu pusta klisza 

Łuk proponowany przez redakcję

..

W tekście głównym proponujemy tu łuk wzorowany na wpisie w WfD dwa takty wcześniej.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 158

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

..

W obu autografach nie ma  przywracającego e na 3. mierze taktu, co jest oczywistym przeoczeniem. Znak dodano w Wf (→Wa), co mogło być dziełem adiustatora. Ma go również Wn, a ułożenie znaków przed tym dwudźwiękiem w Wn1 również wskazuje na dodanie znaku w druku (por. prawidłowy układ w Wn2).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Adiustacje Wf

t. 158-161

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

cresc. - - w t. 161 w Af (→WfWa)

!!!   miniat: nic.           EZTU = cresc. 161

cresc. - - w t. 158 w Wn

EZnieU = cresc. z kreseczkami od 158 do 161

..

W tekście głównym podajemy wersję Af (→WfWa), w której ciągłe cresc. rozpoczyna się dopiero w drugiej połowie ośmiotaktu. Wersję Wn, również niewątpliwie autentyczną, można traktować jako równorzędny wariant. Podobnie w t. 166-169.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

t. 158-168

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

Takty te nie występują w Wf1, gdyż w jedynym znanym egzemplarzu tego nakładu brakuje karty ze stronami o numerach 5-6, zawierającej t. 105-168.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Źródła niekompletne

t. 158-160

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Krótsze  w A

! miniat: od ósemki a do końca t. 158 + 2.połowa 160, tylko górna 5-linia wycinek.                          EZnieU1

Dłuższe  w Wf

EZTU

Wydłużone  w Wn i Wa

EZnieU

Skrócone  w Wn1a

EZnieU2

..

Zdaniem redakcji, rozciągnięcie widełek  w Wf wykracza – zwłaszcza w t. 158, na początku znaku – poza zakres rutynowego dopasowania do struktur rytmicznych. Sądzimy więc, że jest to efekt korekty Chopina i tę wersję podajemy w tekście głównym. W A widać zresztą, że zarówno początek, jak i koniec widełek umieszczone są tak, by nie zlewały się z innymi elementami notacji. W Wn i Wa przedłużono znak na końcu t. 160, co jest pozbawioną praktycznego znaczenia dowolnością. Skrócenie znaku w Wn1a to błąd wynikający z przejścia od t. 160 na nową stronę.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Autentyczne korekty Wf