mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 148

Utwór: op. 22, Polonez

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed es1.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 148-152

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Bez łuków w AI

5 łuków w Af (→Wf) i Wn

TGTU

3 łuki w t. 148 i 151-152 w Wa
..

W AI nie ma żadnych łuków w tych taktach, co jest zapewne niedopatrzeniem Chopina – patrz t. 141-143. Brak łuków w t. 149-150 w Wa to pomyłka sztycharza Wf (skorygowana w gotowym Wf) lub Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 148

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Bez znaku w AI i Af (→Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek, ten takt,tylko górna 5-linia (tu Af).              Tu widełki 149 i 151 krótsze niż TGTU – od 2. ósemki figury = od połowy taktu 

 w Wn

jak TGTU, ale krótsze, tylko do ćwierćnuty + widły 149 i 151 jak w war_11 (razem 3 znaki)
..

W tekście głównym podajemy znak  na podstawie Wn, odtwarzającego najprawdopodobniej zapis [An].

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 148

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A nie ma  przywracającego c2 w połowie taktu. Znak dodano w Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf

t. 148

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Półtaktowe  w A

EZnieU

Całotaktowe  w Wf (→Wn,Wa)

EZnieU1

 proponowane przez redakcję

EZTU
..

Zapis A interpretujemy jako niekompletny, a być może pomyłkowy. Chopin wpisał  tylko w 1. połowie taktu, na której w A kończy się linijka tekstu, być może sądząc, że to już cały takt albo po prostu zapominając wpisać dokończenie znaku w nowej linii. W każdym razie rysunek figuracji w tym takcie sugeruje kontynuację crescenda w 2. połowie taktu i to do samego końca, gdyż najwyższa nuta przypada dopiero na początek następnego taktu (inaczej niż w poprzednich dwóch). Z tego względu, w tekście głównym początek znaku wzorujemy na poprzednich, analogicznych taktach, a zakończenie doprowadzamy do końca taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wf , Niedokładności A