Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 111

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez palcowania w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.             Tu pusta klisza 

'1' w Wf (→Wa)

..

Jedynkę na ostatniej ósemce dodał Chopin w korekcie Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 111

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

 w A (odczyt dosłowny→Wn1)

!!!   miniat: pół taktu, obie pięciolinie, bez palcowania.       EZnieU

 w A (interpretacja kontekstowa) i Wa2 (→Wa3)

EZTU

Bez znaków w Wf (→Wa1)

Jedno  w Wn2

tylko pierwsze

..

Odczytane dosłownie, oba  zapisane są w A tak, jak to odtworzono w Wn1. Zdaniem redakcji jednak, drugi znak dotyczy ósemkowego motywu l.r. i tę interpretację podajemy w tekście głównym. Trudno stwierdzić, dlaczego w Wf (→Wa1) nie wydrukowano żadnego z tych znaków, jest to przypuszczalnie skutek rozproszenia uwagi. W Wn2 drugi znak uznano za zbędny i usunięto. W tym kontekście trzeba wyrazić uznanie dla intuicji adiustatora Wa2 (→Wa3), który odnalazł właściwe rozwiązanie tylko na podstawie Wn1, a więc nie widząc A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 111

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Pominięty przez Chopina w A  podwyższający des2 na d2 został dodany w Wn (→WfWa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 111-113

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfH

!!!   miniat: 7 szesnastek 2. połowy t. 111, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                      EZnieU1 = t. 111 (5321   1) + t. 113 (5321321) z obniżonymi Ped

Palcowanie wpisane do WfS, t. 113

EZnieU w t. 113 (21) + normalne pedały

Palcowanie oparte na WfS, t. 111

EZTU + normalne pedały; miniatura ta co w wariancie 22

Bez palcowania w Wf (→Wn)

normalne pedały

Palcowanie Wa, t. 113

EZnieU1, tylko 1. i 4. cyfra w t. 113, bez nawiasu + normalny pedał 111 + obniżony 113

..

Trudno ocenić autentyczność palcowania WfH w t. 111 i 113 – cyfry są bardzo podobne do Chopinowskich, ale palcowanie różni się od wpisanego przez Chopina w WfS (ołówkiem, pod atramentowym wpisem panny Stirling). Z pianistycznego punktu widzenia oba palcowania są naturalne i wygodne – w palcowaniu WfS następną nutę, h1, należy zapewne uderzyć 5. palcem; może ono być łatwiejsze dla mniejszej ręki. Cyfry dodane przez Fontanę w Wa definiują to samo palcowanie, które wpisano w WfH.
W tekście głównym palcowanie wpisane do WfS podajemy przy pierwszym wystąpieniu tego pasażu w t. 111 – por. Ogólne Zasady Redakcyjnep. 17.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Różnice palcowania , Dopiski WfS , Dopiski WfH

t. 111

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Bez zmiany pedału w źródłach

!!!   miniat: nic.                        Tu pusta klisza 

Pedalizacja proponowana przez redakcję

TGTU = nawias z zawartością 

..

W tekście głównym proponujemy zmianę pedału na 4. mierze taktu ze względu na zmianę podstawy basowej w partii orkiestry (wiolonczele i kontrabasy) z H na His. Niewielkie zmieszanie harmonii mogło nie być rażące na fortepianach z czasów Chopina. Niewykluczone też, że dopisując pedalizację, kompozytor nie skoordynował partii fortepianu z partią orkiestry, zwłaszcza że ten chromatyczny postęp basu nie pojawia się przy dwóch poprzednich wystąpieniach tematu (t. 19 i 60).

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne