Tekst główny
Tekst główny
AI - Autograf roboczy
Af - Autograf czystopis
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
porównaj
  t. 110-114

Akcenty długie w Af, odczyt dosłowny

!!!   miniat: nic.                  EZnieU = 2 długie w t. 108 i 114

Krótkie akcenty w Wf (→Wa) i Wn

EZTU = krótkie 110 i 114

W t. 110 i 114 Chopin w Af wpisał początkowo krótkie akcenty nad akordami pr.r., ostatecznie jednak zdecydował się na znaki pomiędzy pięcioliniami. Nowo postawione znaki są jednak dłuższe i węższe, tak iż przypominają bardziej akcenty długie. Zdaniem redakcji, Chopin mógł dostosować krój znaków do małego odstępu między akordami obu rąk. Oba odczytania uważając za możliwe, do tekstu głównego wybieramy krótkie akcenty, zgodne z tymi, które w sposób niebudzący wątpliwości występują w analogicznych rytmicznie t. 112 i 116.

Porównaj to miejsce w źródłach »

Patrz t. 17

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.