Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 7

Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur

Palcowanie wpisane do WfS

!!!   miniat: nic     TGTU

Bez palcowania lekcyjnego

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS

t. 7

Utwór: op. 26 nr 1, Polonez cis-moll

..

W Wn4 (→Wn5) dowolnie dodano ostrzegawcze dla e w l.r. (tylko za pierwszym razem) i e2 w pr.r. (w obu wystąpieniach).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 7-8

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

Łuk w KG (→Wn1)

!!!   miniat: t. 7 i 1. ćwierćnuta t. 8, tylko dolna 5-linia, bez pedału, ścieśnione mocno.         Tu łuk tylko w t. 7 (od 1 do 4)

Łuk w Wf, Wa i Wn2 (→Wn3)

!!!     TGTU

..

Łuk KG, sprzeczny z Wf i Wa, a także z naturalnym układem frazy – por. t. 5 i analog. – jest z pewnością niedokładny. Nieprecyzyjne, czasem wręcz wyraźnie błędne łuki zdarzają się stosunkowo często w kopiach Gutmanna (por. np. t. 9).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności KG

t. 7

Utwór: op. 26 nr 1, Polonez cis-moll

Łuk od 2. miary w A (→WfWn1,Wa)

Łuk od 1. miary w Wn2 (→Wn3Wn4Wn5)

..

W Wn2 (→Wn3Wn4Wn5) początek łuku przesunięto dowolnie nad 1. nutę taktu, gdzie jednocześnie kończy się poprzedni łuk frazowy. Podobnie w t. 32.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 7-10

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Akcenty długie w KG i Wa

!!!   miniat: 1. triola t. 7 i 8, tylko górna 5-linia, z numerami taktów.       TGTU (4 akcenty długie)

Różne akcenty w Wf

!!!       długie w t. 7, 9, 10, krótki w 8

Krótkie akcenty w Wn

..

Trzy z czterech akcentów w KG to niewątpliwe akcenty długie, czwarty (w t. 8) można interpretować jako długi lub krótki. W Wn odtworzono je jako krótkie. Wa ma wyraźne akcenty długie we wszystkich tych taktach, Wf – tylko w t. 9-10, ale i ten w t. 7 można uznać za długi. Wydaje się więc, że użycie przez Chopina akcentów długich jest tu znacznie prawdopodobniejsze. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie