mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 7-23

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

Seksta H-gis w As

!!!   miniat: nic.             tr = puste (seksta na 3 w t. 7);

red = seksta na 3 w t. 7 i 23

Tercja e-gis w AI i A (→Wf→Wn,Wa)

TGTU
..

Skreślenie widoczne w As sugeruje, że seksta H-gis może być pozostałością pierwotnej wersji, w której także na 2. ćwierćnucie występowała seksta. To samo dotyczy także t. 23, który nie jest w As wypisany. Wersja z sekstą pojawia się jeszcze w AI w t. 23 (skreślona).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki AI

t. 7-9

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Znaki synchronizacji wpisane do WfD

!!!   miniat: nic.                   TGTU (t. 7 i 9)

Bez wskazówek lekcyjnych
..

Charakterystyczne znaki synchronizacji partii obu rąk, w postaci linii łączących nuty, które należy uderzać równocześnie, zostały w WfD wpisane przy grupach drobnych nut w t. 7 i 9. Podobnie w t. 26 i 75.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Znaki synchronizacji

t. 7

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Ósemki w A i Wn2

!!!   miniat: nic.                 TGTU

Szesnastki w Wn1 (→Wf→Wa)

dwie beleczki w wiązaniu przednutek (+ laseczki)
..

Zmiana wiązania grupy przednutek to przypuszczalnie dowolność sztycharza Wn1 (→Wf→Wa) – por. analogiczne t. 26 i 75.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 7

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfD

!!!   miniat: nic.              TGTU

Bez palcowania lekcyjnego
..

Palcowanie nad trylem, wpisane w WfD najprawdopodobniej przez Chopina, to zapis uproszczony, wskazujący ogólnie, którymi palcami należy trylować. Z całą pewnością nie oznacza to powtórzenia nuty es3 po d3 na początku trylu.
W egzemplarzu tym widać jeszcze jeden znak, mogący być cyfrą palcowania – kreskę pod pierwszą przednutką d3 można uznać za jedynkę. Odczytanie to jest jednak obarczone sporą niepewnością, toteż nie uwzględniamy go w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD

t. 7-8

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuki od 2. ósemki w A i Wn2

!!!   miniat: nic.             TGTU (2 łuki)

Łuki od 1. ósemki w Wn1 (→Wf)

2 x całotaktowe

Różne łuki w Wa

t. 7 całotaktowy, t. 8 TGTU
..

W A początki łuków l.r., zarówno w figurach obejmujących cały takt, jak i półtaktowych, w zdecydowanej większości nie obejmują podstawy basowej, opatrzonej zazwyczaj kropką staccato. Mimo że Chopin nie zawsze stawiał je precyzyjne (np. łuk w t. 8), systematyczne odtwarzanie ich w Wn1 (→Wf→Wa) jako cało- lub półtaktowych raczej nie odpowiada jego intencji (por. charakterystykę Wn1), co zauważono w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wa