mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 100

Utwór: op. 64 nr 3, Walc As-dur

..

W A nie ma żadnych znaków chromatycznych w partii pr.r. To oczywiste w tym kontekście przeoczenie uzupełniono w Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A

t. 100-103

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Akcent długi i  w KG

2  w Wf (→Wa) i Wn2

Bez znaków w Wn1
..

Brak w Wn1 widełek  (oznaczających akcenty długie, co widać zwłaszcza w zapisie t. 101 w KG) to zapewne wynik nieuwagi sztycharza. Znaki uzupełniono w Wn2. Patrz też uwagę o  w t. 97-101.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 100-101

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuki A (odczyt dosłowny) i Wn2

!!!   miniat: 2 ostatnie szesnastki 100 (przeniesione na dolną pięciolinię) i 1. ćwierćnuta 101, tylko dolna 5-linia, bez palcowań.                 Łuk 99-100 tylko do ostatniej szesnastki + 101-102  EZTU.

Łuki A, interpretacja kontekstowa

EZTU

Łuki w Wn1 (→Wf→Wa)

99-100 jak war_11 + 101-102 EZnieU
..

T. 100 jest ostatnim na stronie A i, jak to często bywa, łuki są na przejściu stron zanotowane niedokładnie. Łuk w t. 100 sięga daleko poza nuty, sugerując kontynuację, jednak w t. 101 nie ma ewentualnego dokończenia tego łuku. Dlatego wersje wydań, w których łuk kończy się wraz z ostatnią nutą t. 100, można uznać za usprawiedliwione. Logika przebiegu muzycznego sugeruje jednak, by za niedokładność uznać brak dokończenia łuku w t. 101, a nie przeciągnięcie końcówki łuku w t. 100 – por. np. analogiczną sytuację 4 takty dalej.
Rozpoczęcie łuku w t. 101 od początku taktu to typowa niedokładność Wn1 (→Wf→Wa), poprawiona w Wn2. (Łuk Wn1 nosi ślady poprawek w druku – widać, że był początkowo podzielony na kilka części. Nie oznacza to, że Chopin chciał przesunąć początek łuku – celem korekty niewątpliwie było połączenie bezsensownych fragmentów.)

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Korekty łuków Koncertu f w Wn1

t. 100

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

3 akcenty długie w A

!!!   miniat: pół taktu i 2 nuty, tylko górna 5-linia, bez łuku.                 EZTU (3 akcenty i 2 piątki)

2  w Wn1 (→Wf)

EZnieU (widły i piątki)

2 krótkie akcenty w Wa i Wn2

krótkie zamiast długich (2 pierwsze) + piątki pod
..

Trudno wytłumaczyć różnicę w podejściu do akcentów długich między t. 99 a 100, gdyż w A znaki w t. 100 wcale nie są dłuższe od poprzednich. Być może kluczem do rozwiązania zagadki jest pominięty trzeci akcent – jeśli początkowo przeoczono w Wn1 wszystkie akcenty w tym takcie, Chopin korygując to wydanie mógł dodać dwa pierwsze, które tym razem już odtworzono błędnie jako . 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 100

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfH

!!!   miniat: 3. miara, tylko górna 5-linia, bez napisów.          (4    4) nad oboma eis3 w 2. połowie taktu

Bez palcowania lekcyjnego
..

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfH