mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 6

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

..

Na końcu taktu widać w A skreślony znak . Skreślenia tych znaków w podobnych sytuacjach występują jeszcze na końcu t. 20, 41 i 54.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A

t. 6-9

Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur

3 łuki w A (→Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek bardzo kombinowany: 4. miara t. 6 i 1. miara t. 7 + podobnie t. 7-8 + podobnie t. 8-9.            EZTU 2 linijki

2 łuki w KF (→Wn)

EZnieU
..

Łukowanie KF (→Wn) świadczy o roztargnieniu kopisty, być może wskutek pośpiechu. Zmianę na przejściu t. 6-7 można wytłumaczyć nietrafną interpretacją dopisanej w A końcówki łuku (Chopinowi chodziło niewątpliwie o doprowadzenie łuku do ostatniej szesnastki taktu, a nie połączenie z następnym). Przerwany łuk pomiędzy t. 7-8 to prawdopodobnie niedokładne odczytanie A (fragment łuku na początku t. 8 jest w A słabo widoczny) lub pomyłka (t. 8 kończy linijkę w KF, tak jak podobnie się rozpoczynający t. 7 kończy linijkę w A). Sugerujący kontynuację łuk na końcu t. 8, ostatniego w linii, może być po prostu niestarannie zapisany.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KF

t. 6

Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur

Bez palcowania w A (→Wf,KF→Wn)

!!!   miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.           Tu bez kliszy 

Palcowanie Wa

od c2 w 2. połowie taktu : 121
..

Nic nie wskazuje, by palcowanie Wa mogło pochodzić od Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 6

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

..

W Wf  przed 2. ósemką postawiony jest błędnie przed górną nutą (es1), a nie dolną (ges). Prawdopodobną przyczyną pomyłki było podobieństwo graficzne t. 5 i 6. Właściwy znak dopisano w WfS, a w KF (→Wn) i Wa nie tylko dodano właściwy bemol, ale i usunięto błędny.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Fontany

t. 6

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

..

W źródłach nie ma znaku przed górną nuta tercji na 4. ósemce taktu, tak iż należałoby ją odczytywać jako e-ges. Jest to z pewnością niedopatrzenie Chopina – charakterystyczny postęp f(-d1) – e-g – es-a pojawia się w Preludium 10 razy (nie licząc tego miejsca), zawsze z g, także gdy jest poprzedzony sekstą ges-es (w t. 41). Analogiczne postępy występują wielokrotnie także w innych kontekstach harmonicznych, zawsze z małą tercją na drugiej ósemce. Chopin miał więc pełne prawo uważać za oczywisty w tym miejscu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa