Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 6-15

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

dim.poco cresc. w KFI

!!!   miniat: wycinek t. 6, tylko górna 5-linia.               EZnieU t. 6, i 15

Bez oznaczeń w A (→KFWn, →WfWa)

..

W KFI zwraca uwagę odmienne oznaczenie jednakowych pod względem wysokościowo-rytmicznym miejsc – dim. w t. 6, ale poco cresc. w analogicznym miejscu w t. 15. Rezygnacja z tych wskazówek w wersji ostatecznej mogła się wiązać ze spokojniejszym tempem Preludium. Patrz też t. 11, 27-30 i 32.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 6-7

Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll

Palcowanie wpisane do WfJ, prawdopodobne odczytanie

!!!   miniat: corel, od eis1 do d1 w t. 7, tylko dolna 5-linia.                   EZTU = 3 cyfry

Palcowanie wpisane do WfS

EZTU bez przednutki

Bez palcowania w A (→Wf,KFWn)

Tu bez kliszy 

Palcowanie Wa

EZnieU1 = 1 nad ósemką e1

..

W WfJ znak odnoszący się do ćwierćnuty eis1 jest nieczytelny. Zdaniem redakcji, może to być cyfra palcowania 2, wpisana w miejsce jedynki – byłby to wówczas ten sam zapis, który bez problemu można odczytać w WfS. Widoczny w Wa 1. palec na e1 w t. 6 najprawdopodobniej również wskazuje na to palcowanie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfS , Dopiski WfJ

t. 6

Utwór: op. 28 nr 7, Preludium A-dur

Łuki rozdzielone w A (→WfWa) i KGS

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, wycinek.                     TGTU łuki od końca t. 4 do początku t. 8.

Łuki zachodzące w KF (→Wn)

jak war_11, ale w t. 5-6 łuk EZnieU (reszta TGTU)

Bez łuków w KXI

..

Wersja KF (→Wn) jest najprawdopodobniej rezultatem niezrozumienia notacji A przez Fontanę – drugi z łuków w tym takcie wydaje się rozpoczynać wcześniej ze względu na ślad wiązania ósemkowego, przebijający z zapisanego na następnej stronie Preludium fis nr 8.
Brak łuków w KXI – patrz uwaga do t. 1-12.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KF

t. 6

Utwór: op. 28 nr 7, Preludium A-dur

..

W tekście głównym pomijamy występujący we wszystkich źródłach, nieuzasadniony  ostrzegawczy przed gis1.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy

t. 6

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

Jako ostatnią nutę 1. połowy taktu wszystkie źródła mają a2; tak samo w analogicznym t. 20. Ponieważ są to jedyne miejsca, w których ostatnie dwie trzydziestodwójki podstawowej figury Preludium nie tworzą interwału oktawy, nasuwa się podejrzenie błędu Chopina, np. tzw. tercjowego. Przeciw ewentualnej pomyłce przemawiają jednak następujące argumenty:

  • W A figura ta wypisana jest w obu taktach nutami (bez skrótowych oznaczeń powtórek) i bez poprawek. Jest więc zupełnie nieprawdopodobne, by Chopin tak samo pomylił się dwukrotnie właśnie w tym miejscu.
  • Przyczyną błędów tercjowych jest mylące oddziaływanie zestawienia kilku jednakowych, równoległych linii. Błędy takie zdarzają się więc wewnątrz pięciolinii lub na liniach dodanych, ale nie pomiędzy pięciolinią a linią dodaną.
  • Zwiększenie rozpiętości figuracji mieszczących się zasadniczo w obrębie oktawy spotykamy nierzadko w utworach Chopina, np. w Preludiach E nr 9, t. 2, 4 i 8, Des nr 15, t. 70 i 72-75, F nr 23, t. 14, czy w Etiudach As op. 10 nr 10, t. 61-62 i 68, F op. 25 nr 3, t. 18 i 20.
  • Użycie przez Chopina w omawianym miejscu nuty a2 można uzasadnić chęcią uniknięcia ukośnego brzmienia fis2-f1 z następną nutą l.r.

Zdaniem redakcji powyższe argumenty wykluczają możliwość pomyłki w  omawianej sytuacji, a spotykane w niektórych późniejszych wydaniach fis2 zamiast a2 jest z pewnością błędne.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne