Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 6

Utwór: op. 28 nr 13, Preludium Fis-dur

Pedalizacja w A (→WfWa)

! miniat: wycinek, pół taktu, tylko dolna 5-linia.      TGTU

Bez oznaczeń w KF (→Wn)

..

Brak pedalizacji to jedno z kilku przeoczeń kopisty w tym Preludium.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KF

t. 6

Utwór: op. 28 nr 13, Preludium Fis-dur

..

W żadnym źródle nie ma  przywracającego gis w 2. połowie taktu. Tego rodzaju błędy należą do najczęściej popełnianych przez Chopina. Brzmienie gis jest w tym miejscu tak oczywiste, że błędu nie zauważono w Wa mimo dodania  ostrzegawczego przed gis1 w 2. akordzie pr.r.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 6-7

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

Palcowanie wpisane do WfSz

! miniat: wycinek, 2. połowa t. 6, tylko górna 5-linia
TGTU = 17 cyfr

Bez palcowania lekcyjnego

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfSz

t. 6-14

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

Akcenty długie w A

! miniat: wycinek t. 6, tylko górna 5-linia.
TGTU = 6 akcentów długich w t. 6, 8 i 14

Krótkie akcenty w KF (→Wn) i Wf (→Wa)

zamiast długich

..

W A wszystkie akcenty w t. 6, 8 i 14 są wyraźnie długie, czego jednak nie zrozumiano ani w KF (→Wn), ani w Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Niedokładności KF

t. 6

Utwór: op. 28 nr 14, Preludium es-moll

Bez znaków (ces-ces1) w A (→Wf,KFWn1)

Kasowniki (c-c1) w Wa

Bemole (ces-ces1) w Wn2 (→Wn3)

..

Przed przedostatnią ósemką pr.r. Chopin wpisał w A ostrzegawczy , który następnie – po sprawdzeniu, że nie jest on tu konieczny – skreślił. Dowodzi to, że zamierzonym brzmieniem było w tym miejscu ces-ces1. Wersja Wa jest zatem dowolna – adiustator powtórzył tu swoją ingerencję z poprzedniego taktu, w którym dodał (tam słusznie) kasowniki podwyższające ces-ces1 na c-c1. W tekście głównym dodajemy tu ostrzegawcze bemole; podobnie zrobiono już w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Skreślenia A