- « Poprzednia
- 1
- …
- 182
- 183
- 184
- 185
- 186
- 187
- 188
- …
- 3706
- Następna »
t. 5-13
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
W t. 5 i 13 nie jest jasne, czy odmienne niż w A oznaczenia (akcenty, widełki ) Wf (→Wn,Wa) to skutek niedokładności sztycharza, czy interwencji Chopina. W tekście głównym proponujemy spójne oznaczenia A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf |
|||||||||
t. 5-6
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
W A akcent w t. 5 jest wyraźnie dłuższy niż ten w t. 6 (podobnie w t. 9-10). Nieznaczną różnicę odtworzono tylko w Wa, co prawdopodobnie jest szczęśliwym zbiegiem okoliczności. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn |
|||||||||
t. 5-14
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
Całotaktowe łuki Wa są dowolnym dodatkiem adiustatora, który powielił po prostu autentyczne łuki z t. 1-4. Adiustacją objęto w Wa3 t. 5-11, a w Wa4 także t. 12-14. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
|||||||||
t. 5-6
|
Utwór: op. 10 nr 9, Etiuda f-moll
..
W t. 5 i w 1. połowie t. 6, w AI zamiast partii l.r. wpisane jest come sopra, co w tym kontekście odnosi się niewątpliwie do t. 1-2 i oznacza powtórzenie zapisu pierwszych trzech grup szesnastek. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Skrótowy zapis A |
|||||||||
t. 5
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
Wynikający z pośpiechu przy pisaniu A, haczyk na dole kasownika podwyższającego des3 na d3 został w Wf odczytany początkowo jako bemol przed f2. Błąd został następnie skorygowany. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 182
- 183
- 184
- 185
- 186
- 187
- 188
- …
- 3706
- Następna »