Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 5-6

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez palcowania w Ao i Wf (→Wn)

!!!   miniat: 1. miara, bez sempre legato, tylko górna 5-linia.      Tu pusta klisza

Dodatkowe palcowanie w Wa

!!!   wg opisu, to co w t. 1-2 (bez dolnego głosu); obniżyć trochę pierwsze dwa wiązania, żeby łuk Ao nad palcowaniem (końce łuku wchodzą pomiędzy palcowanie) zmieścił się pod sempre legato...

..

W Wa Fontana dodał tu palcowanie będące dokładnym powtórzeniem Chopinowskich wskazówek dla górnego głosu w t. 1-2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 5

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

 w A

!!!   miniat: ten akord, tylko górna 5-linia.   

Bez znaku w Wf (→Wn,Wa

!!!   pusta klisza

Wariantowa propozycja redakcji

!!!!!!!!!!  NOWE TGTU  !!!!!!!!!  w nawiasie

..

W tekście głównym proponujemy możliwość uzupełnienia oznaczeń dynamicznych Wf (→Wn,Wa) o  zaczerpnięte z A. Brak jakiejkolwiek sugestii podkreślenia kulminacyjnego punktu akordowych motywów wstępu można tu uznać za niedokładność notacji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 5

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

w A, interpretacja kontekstowa

Bez określenia w Wf (→Wn,Wa

!!!   puste

Wariantowa propozycja redakcji

!!!   TGTU

..

Nie mając pewności, czy brak sempre legatoWf (→Wn,Wa) nie jest dziełem przypadku, podajemy to określenie w nawiasie. W t. 45-46 analogiczny pasaż objęty jest łukami we wszystkich źródłach, co pośrednio potwierdza artykulację legato także tu. Mimo iż określenie w A rozpoczyna się dopiero w 2. grupie szesnastek, jego obowiązywanie od początku pasażu nie ulega wątpliwości.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Znaki położone centralnie

t. 5-6

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

..

W A widać ślady zmiany dolnej nuty 3. akordu w t. 5-6 (a także 13-14, które są w A oznaczone skrótowo jako powtórzenie t. 5-6). We wszystkich miejscach pierwotnie występowało c2, Chopin wyszedł więc od wersji ściśle analogicznej do t. 1-2. Por. t. 37-38.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A

t. 5-13

Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur

Bez pedalizacji w A

!!!   miniat: 3 ósemki t. 5 i 13, z odstępem i numerami taktów, ścieśnione, tylko l.r.      Tu pusta klisza

Pedalizacja w Wf

!!!    TGTU prócz gwiazdki w t. 13.

Wn

!!!    TGTU

Wa

!!!    TGTU w t. 5, w t. 10 gwiazdka pod 3. ósemką

..

Pedalizację w t. 5 i 13 dodał Chopin w korekcie Wf. Pominięto przy tym znak  w t. 13, co z pewnością jest pomyłką (sztycharza lub Chopina). Pominięty znak dodano w Wn, wzorując się na t. 5, i w Wa, w którym jednak  umieszczono w połowie taktu. W tekście głównym uzupeniamy znak na podstawie najprawdopodobniej autentycznej pedalizacji t. 5.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Brak znaku zdjęcia pedału