mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy rytmiczne

t. 91

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

W Wf (→Wa) 3. szesnastka ostatniej miary taktu jest przedłużona do wartości ćwierćnuty. To pozbawione sensu muzycznego wykroczenie poza miarę taktu jest z pewnością błędem – por. analogiczny t. 42, w którym odpowiednia nuta ma wartość ósemki. W Wn przedłużenie tej nuty pominięto, prawdopodobnie chcąc uniknąć kłopotliwego, niezrozumiałego elementu zapisu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy powtórzone Wa

t. 92

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W Wf (→Wa) sekstolę wydrukowano błędnie jako trzydziestodwójki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy rytmiczne

t. 94

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Wf (odczyt dosłowny) i Wa3

jak na miniaturze.   Belka szesnastkowa od początku wiązania

Wn1 (→Wn2), interpretacja kontekstowa (możliwa interpretacja Wf)

Wa1 (→Wa2) – prawdopodobna interpretacja Wf

TGTU

Wn3, interpretacja kontekstowa
..

Zapis rytmiczny 1. połowy taktu jest w Wf niejsany – grupa 20 trzydziestodwójek według zapisanych wartości rytmicznych rozpoczyna się po szesnastce eis4, ale według rozplanowania nut – po ósemce. W Wn1 (→Wn2) zmieniono rozplanowanie nut, popełniono jednak błąd w układzie wiązania, przez co oba eis4 są szesnastkami; po poprawieniu błędu wersja Wn1 (→Wn2) stanowi możliwą interpretację pisowni Wf. Inną interpretację tworzy wersja Wa1 (→Wa2), w której pierwszemu eis4 nadano wartość ósemki. Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobne jest, że intencji Chopina odpowiada ta druga wersja, którą tym samym podajemy w tekście głównym. W Wn3 do błędu wcześniejszych Wn dodano kolejny – niewłaściwe rozplanowanie ósemek l.r. względem pr.r. W Wa3 przywrócono niejasną notację Wf.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne

t. 94

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Wf (→Wa)

!!!   miniat: 4. miara taktu, tylko górna 5-linia, bez wideł i palcowań.                          TGTU = ostatnie dis1 l.r. na swoim miejscu + wiązanie l.r.

Wn1 (→Wn2)

wg miniatury

Wn3

wg miniatury = dłuższa belka (lub uzupełnienie) + l.r. (ostatnia ósemka wcześniej)
..

W tekście głównym podajemy niebudzący wątpliwości rytm Wf (→Wa). W Wn1 (→Wn2) całą grupę 6 nut omyłkowo połączono wiązaniem trzydziestodwójkowym, co w Wn3 zadiustowano, dodając cyfrę 6 i przesuwając ostatnią ósemkę l.r. pod fisis2. Dało to wersję zupełnie dowolną i nadal błędną, gdyż sekstola powinna tu być zapisana szesnastkami.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne

t. 95

Utwór: op. 22, Polonez

Szesnastka w Wf, możliwa interpretacja

Ósemka w Wn i Wa

jak EZTU, ale bez [3] x 2

Ósemka proponowana przez redakcję

EZTU z triolami
..

Wf ma na początku taktu szesnastkę w prawej, a ósemkę w lewej ręce. Jest to błąd, ale nie jest jasne, która wartość jest prawidłowa:

  • ósemka wymaga uznania następujących po niej 3 szesnastek za triolę. Rytm ten w naturalny sposób rozwija schemat użyty w poprzednich taktach – zachowany jest zarówno moment rozpoczęcia nowego motywu na 2. ósemce taktu, jak i jednorodny ruch triol szesnastkowych. Wersję tę, przyjętą w Wa i Wn, podajemy w tekście głównym (dodając oznaczenia triol) także ze względu na skojarzenie z rytmem polonezowym;
  • szesnastka jest w tym kontekście mniej oczywista, co jednak wcale jej nie dyskwalifikuje – tego typu urozmaicenie rytmiczne słyszanego przed chwilą wzorca jest jak najbardziej w stylu Chopinowskim. Za takim rozumieniem rytmu tego taktu przemawia rozplanowanie nut w Wf, świadczące o przekonaniu sztycharza, że ma do czynienia z czterema regularnymi szesnastkami.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne