op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 11, Koncert e-moll, cz. II
W Wf (→Wa) 3. szesnastka ostatniej miary taktu jest przedłużona do wartości ćwierćnuty. To pozbawione sensu muzycznego wykroczenie poza miarę taktu jest z pewnością błędem – por. analogiczny t. 42, w którym odpowiednia nuta ma wartość ósemki. W Wn przedłużenie tej nuty pominięto, prawdopodobnie chcąc uniknąć kłopotliwego, niezrozumiałego elementu zapisu.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wf, Adiustacje Wn, Błędy rytmiczne, Błędy powtórzone Wa
notacja: Rytm
