Zagadnienia : Błędy rytmiczne

t. 81

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W wydaniach ostatnia nuta zapisana jest jako sześćdziesięcioczwórka. Grupa wypełniająca 4. miarę taktu zawiera tym samym ułamkową liczbę trzydziestodwójek – 8½ w Wn1 oraz 9½ w Wf (→Wa), co musi być uznane za błąd. Prawdopodobnie sztycharz Wn1 skrócił ostatnią nutę niejako "automatycznie" – por. t. 41. Błąd zadiustowano jedynie w Wn2, redukując wartość pauzy, co nie odpowiada oryginalnemu zamysłowi Chopina wyrażonemu w A. Być może jednak dodatkową beleczkę dodano w Wn1 (→WfWa) z inspiracji Chopina, a pozostawienie pauzy bez zmian było tylko niedopatrzeniem. Wersja Wn2 byłaby wówczas racjonalną poprawką niedokładnie zrealizowanej korekty Wn1. Na tę możliwość wskazywałoby pominięcie cyfry '9' określającej liczbę trzydziestodwójek w tej grupie.
Powyższa analiza rytmu zakończenia biegnika zachowuje ważność bez względu na to, którą wersję wcześniejszej jego części rozpatrujemy – patrz poprzednia uwaga w tym takcie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne

t. 85

Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur

Półnuta w A

!!!    miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia, bez pedału.    Tu trzy główki na jednej lasce do góry, 2 fermaty.

Całe nuty w Wf (→Wn1Wn2, →Wa2Wa3)

!!!    3 całe nuty na dolnej 5-linii z 2 fermatami

Półnuty w Wn3 (→Wn4Wn5)

!!!   TGTU

Wa4

!!!    półnuta Ges1 na dolnej i ges na górnej 5-linii, każda ze swoją fermatą.       (Na miniaturze ges na dolnej)

..

Mimo iż właściwy tekst nie ulega tu praktycznie żadnej wątpliwości, jego prawidłowy zapis pojawia się w źródłach dopiero w Wn3 (→Wn4Wn5). Notacja A jest niejasna co do podziału na głosy (ręce), co być może spowodowało błąd rytmiczny Wf (→Wn1Wn2, →Wa2Wa3). Z kolei w Wa4 przy dodawaniu laseczek półnutowych pominięto nutę Ges.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Niedokładności A

t. 89

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

..

W 1. nucie pr.r. w Wf pominięto chorągiewkę ósemkową. Ten oczywisty błąd poprawiono w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne

t. 89

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

..

Na końcu taktu A ma w l.r. dwie szesnastki, co jest niewątpliwie pomyłką, poprawioną już w Wf1 i wszystkich pozostałych wydaniach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 89

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Tak jak w t. 69, synkopowana ćwierćnuta c2 jest w większości źródeł (oprócz WfSB) przedłużona dwiema kropkami, co powoduje nadmiar wartości rytmicznych – 5 ósemek w takcie. Błąd zauważono i poprawiono (niezręcznie graficznie) tylko w WfSB.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa