Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 3

Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

Bez F1 w KLI

!!!   miniat:  ten takt dolna 5-linia, bez pedału.   Tu pusta klisza 

Oktawa w Wf (→Wn,Wa)

!!!   TGTU

..

Brak dolnej oktawy jest w KLI z pewnością przeoczeniem. Patrz t. 4-11.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KLI

t. 3

Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

Bez palcowania w KLI

!!!   miniat: pięć 16-ek t. 3, tylko dolna 5-linia z przeniesioną szesnastką.    Tu pusta klisza

Palcowanie Wf (→Wn)

!!!   TGTU t. 3

Dodatkowe palcowanie Wa

!!!   TGTU + 1345134 w t. 3 nad Chopinowskim (tym samym krojem)

..

Palcowanie podane w tekście głównym, zaczerpnięte z Wf (→Wn) jest z pewnością autentyczne. W Wa uzupełniono je cyframi dodanymi przez Fontanę, które w tym przypadku opisują alternatywne palcowanie. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 3-4

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Szesnastki w KLIWf (→Wn,Wa

!!!   miniat: pół t.3, bez palcowań, tylko górna 5-linia.    TU=TGTU (same 16-ki

Szesnastki i ćwierćnuty w Ao

!!!   na zmianę

..

W Ao wartości rytmiczne kolejnych dwudźwięków dolnego głosu pr.r. tworzą w tych taktach (a także ich późniejszych powtórzeniach) naprzemienny schemat krótka-długa (szesnastka-ćwierćnuta). Kontrast długości wybrzmienia jest jeszcze gdzieniegdzie podkreślony akcentami. W tekście głównym podajemy jednolitą brzmieniowo wersję Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu

t. 3

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez znaku w Wf (→Wn,Wa

!!!   TGTU=puste

Prawdopodobne  w Ao

!!!   miniat: 4. miara taktu, tylko górna 5-linia bez palc.    Tu widły od prawego końca 2. szesnastki tej miary do końca taktu

Możliwy akcent długi w Ao

!!!    pod e1-a1

..

Nie jest jasne, jak należy rozumieć znaki o kształcie akcentów, widoczne w Ao na końcu t. 3 i 4. Dlatego w obu miejscach proponujemy alternatywne odczytania. Podobny problem występuje w analogicznych t. 11-12, 38 i 39.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 3-4

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

Łuki A, odczyt dosłowny

!!!!   miniat: t. 3 od szesnastek, obie 5-linie blisko siebie.    Tu łuk górą od 1. szesnastki do 5. i dołem od 6. do kontynuacji. W t. 4 łuk do 3. nuty od końca.

Łuk Wf (→Wn,Wa

!!!   TGTU

..

Prezentujemy dosłowne odczytanie łuków A, nie ulega jednak wątpliwości, że Chopin uważał tę pisownię za równoznaczną z jednym łukiem, jak w t. 1-2. Podobne niezdecydowanie, którędy poprowadzić łuk, widać także w t. 41-42.
W Wn2 (→Wn3Wn4) koniec łuku przesunięto na początek t. 5, co jest niewątpliwie pomyłką.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wf