mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 2-15

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

..

We wszystkich rękopisach do zapisania powtarzających się figuracji, głównie w partii l.r., użyto konwencjonalnych skrótów. Najwięcej, 13 taktów (t. 2-6, 14-16, 19-22 i 29), zapisano w ten sposób w KFI, jest bardzo prawdopodobne, że odpowiada to notacji kopiowanego przez Fontanę autografu wcześniejszej wersji, gdyż Chopin bardzo chętnie stosował tego rodzaju skróty, zwłaszcza w rękopisach nieoficjalnych. Opinii tej nie podważa fakt, że w KF Fontana wielokrotnie użył skrótów (t. 11, 14-16, 19-21, 27 i 29) wbrew notacji A (skrót tylko w t. 11), jako że mógł się na to poważyć, właśnie pamiętając tekst i zapis wcześniejszego autografu.
Patrz też t. 16-29.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Skrótowy zapis A , Adiustacje Fontany

t. 2-18

Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll

..

Początkowo Chopin oznaczył akcentem i łukiem – jak w t. 1 – dwuósemkowe motywy także w t. 2-6, 11-16 i 18. Wszystkie te oznaczenia zostały następnie skreślone – po trzech zestawach akcent-łuk w t. 1 Chopin pozostawił jeszcze tylko jeden na końcu t. 22, co zresztą nadało mu specjalne znaczenie.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A

t. 2

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

W A (→KF) t. 2 jest oznaczony znakami •/• jako powtórzenie t. 1. Powoduje to wątpliwości, czy i które oznaczenia wykonawcze należy uwzględnić w t. 2 (oczywiście nie licząc określenia tempa-charakteru) – w Wf (→Wa) powtórzono pedalizację i łuki, ale pominięto akcenty.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Skrótowy zapis A

t. 2

Utwór: op. 28 nr 9, Preludium E-dur

2 łuki w A (→Wf→Wa) i KGS

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia, wycinek.              EZTU = 2 łuki w 1. linijce

Ciągły łuk w KF (→Wn)

EZnieU
..

Błąd w odczytaniu łuków A przez Fontanę mógł być spowodowany widocznym przebiciem łuku z następnej strony A – fragment łuku Preludium cis zdaje się łączyć oba łuki A w tym miejscu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KF

t. 2

Utwór: op. 28 nr 9, Preludium E-dur

cis w A (→KF→Wn1, →Wf→Wa) i KGS

!!!   miniat: 2. miara, wycinek, tylko górna 5-linia.            TGTU = cis środkowa nuta 2. trioli, dis – 3. trioli

dis w Wn2 (→Wn3)

dis w obu triolach
..

Wersja Wn2 to efekt dowolnej adiustacji, sprowokowanej błędem popełnionym w Wn1 w następnej trioli. Wydrukowano tam bowiem cis zamiast dis, co jest oczywistą pomyłką. Poprawiając tamto miejsce, adiustator Wn2 nabrał przypuszczalnie przekonania, że środkowe nuty triol mają tworzyć oktawowe echo nut melodycznych w całym tym fragmencie (t. 1-3 odpowiadające w Wn pierwszej linijce tekstu) i zmienił cis na dis także w 2. trioli. W rezultacie żadne Wn nie ma poprawnego tekstu w tym takcie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn