mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 2-6

Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur

..

Widoczne w A skreślenia i dopisane nuty w t. 2 i 6 pozwalają zrekonstruować pierwotną wersję ostatniej miary tych taktów jako  i . Pomysł zmiany narodził się prawdopodobnie przy pisaniu t. 6, po którym odpowiednią poprawkę wprowadził Chopin w t. 2. Świadczy o tym notacja analogicznej figury w t. 10, w którym ostateczna wersja wpisana jest od razu, bez poprawek.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany linii głównej

t. 2-4

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

Łuki od 2. ósemki w A (→Wf→Wa)

!!!   miniat: t. 2 i 1. ósemka 3, wycinek tylko dolna 5-linia.                   EZTU = 2 łuki

Łuki od 1. ósemki w KF (→Wn)

EZnieU1
..

Doprowadzona do t. 3 końcówka łuku z t. 2 jest w A bardzo słabo widoczna, co przypuszczalnie utwierdziło Fontanę w przekonaniu, że łuki figur l.r. mają się kończyć wraz z ostatnią ósemką taktu, jak jest w t. 1 (przypuszczalnie dopiero widząc łuki w t. 5-6 i 6-7, zorientował się, że jest inaczej, i przedłużył łuk w t. 4). W przypadku początków łuków nawet prawidłowe odczytanie łuków w t. 5-7 nie skłoniło go do poprawienia wcześniej napisanych łuków, ani do zachowania pisowni A w dalszych taktach (w A tylko łuki w t. 9 i 15 można uznać za niejasne pod tym względem, pozostałe wyraźnie rozpoczynają się od 2. ósemki). W tekście głównym podajemy pisownię A (także w następnych taktach).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KF

t. 2-3

Utwór: op. 28 nr 20, Preludium c-moll

Łuk do t. 3 w A i KGS (odczyt dosłowny)

!!!   miniat: 2. połowa t. 2 i 1. połowa 3, tylko górna 5-linia, wycinek.            EZnieU1

Łuk w t. 2, interpretacje kontekstowe A (→KF→Wn, →Wf→Wa) i KGS; łuk AB i ASz

EZTU
..

Odczytany dosłownie, łuk A dochodzi do 1. akordu t. 3, czego jednak nie odczytano w ten sposób ani w KF (→Wn), ani w Wf (→Wa). Całotaktowy łuk ma także AB i prawdopodobnie ASz (patrz charakterystyka tego autografu). Podobną niejasnością, jeśli chodzi o zakres tego łuku, obarczona jest też KGS. W tekście głównym podajemy łuk do ostatniej ćwierćnuty t. 2, biorąc pod uwagę liczne przykłady zbliżonych sytuacji, w których niedokładność pisanych przez Chopina łuków nie ulega wątpliwości – por. np. Preludium B nr 21, t. 13 i 31 czy 38.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 2-4

Utwór: op. 28 nr 20, Preludium c-moll

..

W AB wszystkie oktawy l.r. począwszy od Des1-Des zapisane są skrótowo za pomocą wskazówki con 8va.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Skrótowy zapis oktaw

t. 2

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

es2 w A (→KF,Wf→Wa) i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: wycinek 3. miara, tylko górna 5-linia,
TGTU = 2. nuta es2

g2 w Wn1
..

Sztycharz Wn1 nie zauważył (uznał za pomyłkę?), że pierwsze dwie nuty w ostatniej trioli nie tworzą już interwału oktawy jak w poprzednich. Błąd poprawiono w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn