mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 2-4

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

..

W AI nie ma krzyżyków przywracających fis2 w t. 2 i fis1 w t. 4. Są to niewątpliwe przeoczenia, bardzo dla Chopina charakterystyczne. Podobnie w t. 94 i 96.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A

t. 2-4

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

..

W KJ nie ma kresek taktowych przed t. 2 i 4, co jest oczywistym przeoczeniem.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KJ

t. 2-32

Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur

Łuki od pauzy w A (→Wf)

!!!   miniat: wycinek A t. 10, tylko górna 5-linia.                TGTU = łuki pr.r. w t. 2-17, 22 i 28-31

Łuki nad szesnastkami w KF (→Wn) i Wa

!!!   miniat: wycinek KF (t. 10)
..

W t. 2-17, 22 i 28-32, w których figura pr.r. zaczyna się od pauzy i jest objęta jednym łukiem, moment rozpoczęcia tych łuków nie jest w A jasny. Zdecydowana ich większość rozpoczyna się nad lub nawet przed początkową pauzą (t. 4, 10, 13-15), tak iż tylko łuki w t. 5 i 17 wydają się dotyczyć wyłącznie nut. Ponieważ notacja nie wskazuje na chęć różnicowania zasięgu tych łuków – różnice mają charakter przypadkowych niedokładności – wszystkie je uznajemy za obejmujące cały takt i tę wersję podajemy w tekście głównym. Z drugiej strony, Chopin często pisał łuki z rozmachem, nie można więc wykluczyć, że i tu łuki miały w jego zamyśle dotyczyć tylko 5-szesnastkowych figur. Tak to odtworzył w swojej kopii Fontana, co powtórzono w Wn. Natomiast notacja Wf stwarza analogiczny problem interpretacyjny, jak A – wprawdzie większość łuków zaczyna się nad pauzą, a te w t. 28-32 nawet przed, ale ogólny obraz nie jest oczywisty, gdyż końce tych łuków również wykraczają daleko poza ostatnią szesnastkę, co oczywiście nie oznacza, że mają sięgać gdzieś dalej. W Wa, opartym na Wf, łuki obejmują jedynie szesnastki.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Niedokładności Wa , Niedokładności KF

t. 2-3

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

..

W As Chopin używa skrótów do zanotowania partii l.r. – t. 2 oznaczony jest za pomocą łuku nad wypisanym t. 1, natomiast aby wskazać, że t. 3 jest powtórzeniem t. 2, Chopin wpisał kon­wencjonalny znak /. Łuk jako znak powtórze­nia, często z określeniem bis, stosowany był przez Chopina niejednokrotnie – por. np. Lento con gran espressione WN37, t. 3-4. Skróty zawiera także A (→KF) – znaki •/• zastępują t. 2 i drugą połowę t. 3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Skrótowy zapis A

t. 2-15

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

..

We wszystkich rękopisach do zapisania powtarzających się figuracji, głównie w partii l.r., użyto konwencjonalnych skrótów. Najwięcej, 13 taktów (t. 2-6, 14-16, 19-22 i 29), zapisano w ten sposób w KFI, jest bardzo prawdopodobne, że odpowiada to notacji kopiowanego przez Fontanę autografu wcześniejszej wersji, gdyż Chopin bardzo chętnie stosował tego rodzaju skróty, zwłaszcza w rękopisach nieoficjalnych. Opinii tej nie podważa fakt, że w KF Fontana wielokrotnie użył skrótów (t. 11, 14-16, 19-21, 27 i 29) wbrew notacji A (skrót tylko w t. 11), jako że mógł się na to poważyć, właśnie pamiętając tekst i zapis wcześniejszego autografu.
Patrz też t. 16-29.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Skrótowy zapis A , Adiustacje Fontany