- « Poprzednia
- 1
- …
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- …
- 137
- Następna »
t. 207
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Dodatkowy klinik w Wn to, zdaniem redakcji, najprawdopodobniej pomyłka sztycharza Wn1 – nie widać powodu, by ewentualne zamierzone przez Chopina uzupełnienie znaków miało dotyczyć tylko l.r. Z kolei pominięcie ostatniego klinika pr.r. w Wf to prawdopodobnie skutek uboczny poprawki wysokości tej ósemki – patrz sąsiednia uwaga. Brak 3 z 5 kliników w WfSB to najprawdopodobniej rezultat niestaranności sztycharza tego wydania. W tekście głównym podajemy kliniki według A, z uwzględnieniem wprowadzonej w Wf Chopinowskiej korekty ostatniej ósemki pr.r. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Błędy WfSB |
|||||||||
t. 208-211
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Ujednolicenie znaków staccato – zastąpienie wszystkich kropek klinikami – to z pewnością dowolność sztycharza Wn1, który podobny zabieg przeprowadził także w wielu innych miejscach Wariacji (np. w finale Alla Polacca). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 208-227
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Po wariacji III w A wpisana jest wcześniejsza wersja wariacji IV, oparta na innym pomyśle fakturalnym:
zarzuconą przez Chopina wersję tej wariacji omawiamy osobno – patrz Wariacja IV, wersja pierwotna. Tam też znajdują się transkrypcje – graficzna i merytoryczna – zapisu ApI. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A |
|||||||||
t. 208
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W A cała wskazówka dotycząca artykulacji i dynamiki wpisana jest w formie skróconej w przedtakcie – sempre stacc. e . Jeśli wziąć pod uwagę jej sens, takie umiejscowienie można z dużym prawdopodobieństwem uznać za wymuszone brakiem miejsca pomiędzy pięcioliniami (niewykluczone również, że Chopin dopisał sempre stacc. do wpisanego wcześniej ). Umiejscowienie to zachowano w wydaniach, zmieniając jedynie układ tekstu i rozwijając skróty lub skracając ponownie niektóre słowa: Biorąc pod uwagę powyższe, w tekście głównym rozwijamy skróty i umieszczamy całość w jednej linii, w przedtakcie i t. 1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 208-211
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Dodanie znaków w partii l.r. wydaje się uzasadnione i jako takie mogło wyjść od Chopina. Zdaniem redakcji, nie dotyczy to jednak zastąpienia wpisanych w A kropek przez kliniki – albo dopisane w egzemplarzu korektowym (być może przez Chopina) znaki zostały błędnie odczytane, albo dopisujący je (być może Chopin) użył kliników, by dostosować się do już wydrukowanych kliników. W tekście głównym uwzględniamy zatem dodane znaki, zachowując wszakże ich zróżnicowanie wzorowane na autentycznych oznaczeniach partii pr.r. i w pewnym sensie potwierdzone kropkami l.r. w A w t. 208. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Kliniki |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- …
- 137
- Następna »