- « Poprzednia
- 1
- …
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- …
- 137
- Następna »
t. 200-202
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Szesnastki występujące w t. 200 i 202 w ApI to wersja pierwotna, skoro rytmy punktowane występują zarówno w A i wydaniach, jak i w drukowanych głosach orkiestrowych. Natomiast w partii orkiestry ApI sytuacja nie jest już tak jednoznaczna. Jej zapis w t. 200-202 jest skrótowy – tylko głos 1. skrzypiec i wiolonczel z kontrabasami oraz kilkakrotnie powtórzone "jak wyżey", co odsyła zapewne do poprzedniego Tutti. W t. 200 partia skrzypiec ma rytm punktowany (zapisany z błędem, być może dopisany w pośpiechu), a partia basów – szesnastki. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany linii głównej |
||||||||
t. 203
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Tak jak w wielu innych miejscach (patrz np. t. 271-272), sztycharz Wn1 zlekceważył zróżnicowanie znaków staccato i zastąpił kropki kilnikami. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Kliniki |
||||||||
t. 205-206
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Podajemy wersję ulepszoną przez Chopina w korekcie Wf. Przeniesienie o oktawę wyżej motywu rogu mogło mieć na celu uniknięcie ukośnego brzmienia f w t. 205 z fis1 na początku t. 206 i zbitki – na fortepianie brzmiącej nieco monotonnie – z identycznym motywem kończącym frazę fagotu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Zmiany linii głównej |
||||||||
t. 206
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W Af i A nie ma przywracającego f1 w 2. połowie taktu. Błąd poprawiono już w Wn1, tak iż wszystkie wydania mają poprawny tekst. Kasownik znajduje się także w ApI. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A |
||||||||
t. 207
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Końcówka tego Tutti przeszła w korekcie Wf podobną przemianę, jak w poprzedniej wariacji. Ostatecznie, w wersji na 1 fortepian wszystkie cztery zakończenia – Tematu i trzech pierwszych wariacji – otrzymały zbliżoną postać, z położonym w wyższym rejestrze akordem (w układzie rozległym) na 2. ósemce i zdwojoną lub potrojoną toniką b na trzeciej. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Zmiany rejestru basu , Zmiany linii głównej |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- …
- 137
- Następna »