Oznaczenia staccato tych taktów nastręczają trudności redakcyjnych, gdyż nie jest jasne, czy i które ze zmian i uzupełnień wprowadzonych w Wn1 pochodzą od Chopina. Przyjmujemy, że ujednolicenie znaków – zastąpienie wszystkich kropek klinikami – to dowolność sztycharza, który w całych Wariacjach podobną unifikację zastosował w znacznej większości sytuacji (m.in. w całym finale Alla Polacca). Z drugiej strony, dodanie znaków w partii l.r. mogło wyjść od Chopina – w A brak znaków staccato nad dwudźwiękami l.r. nie rzuca się w oczy, gdyż nie ma miejsca na ich wpisanie, jednak analogiczny zapis w Wn1 mógł uderzyć Chopina swoją niekompletnością. W tekście głównym uwzględniamy zatem dodane znaki, zachowując wszakże ich zróżnicowanie wzorowane na partii pr.r. Ten ostatni zabieg jest uzasadniony użyciem przez Chopina kropek dla parzystych szesnastek l.r. w t. 208.
W Wn1 (→Wn2→WfSB) nie ma kliników nad 2. i 4. szesnastką w t. 1. Wynika to z braku miejsca w Wn1 – bezpośrednio nad tymi nutami znajduje się wskazówka Con bravura. Adiustatorzy Wf, Wa i Wn3 uznali to za oczywistą niedokładność i dodali kliniki. Również w mUltimate Chopin nie uważamy tego za samodzielną wersję tekstu.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki