


Łuki
t. 60
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Łuk nad grupą nieregularną dochodzi w ApI tylko do a2. Jest to z penością niedokładność i nie traktujemy tego jako realnej odmiany tekstu. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach |
|||||||||||||||
t. 64
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W tekście głównym podajemy łuk A, zgodny z łukami następnych wystąpień tego motywu. Wcześniej rozpoczęty łuk Wn1 i pozostałych wydań to z pewnością niedokładność, choć trudno stwierdzić, czy była to rutynowa adiustacja, czy pomyłka. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn |
|||||||||||||||
t. 83
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Sporadycznie występujące łuki ApI – w całym temacie Chopin wpisał tylko 3 łuki, będące zarazem jedynymi wskazówkami wykonawczymi – mają wyraźnie przypadkowy charakter i nie mogą być traktowane na równi z łukowaniem A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||||||||||||||
t. 94
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W ApI zapisane są dwie wersje grupy trzydziestodwójek: 4-nutowa, jak w t. 78 i uzupełniona, 6-nutowa, jak w wersji opublikowanej – patrz uwaga powyżej. Znaczenie wpisanego pod tą grupą łuku nie jest jasne – przyjmujemy, że jest to łuk przetrzymujący a1, możliwe jednak, że miał on dotyczyć trzydziestodwójek. Niejasne są też zakres i znaczenie odpowiedniego łuku w A i Wn1 (→Wn2), tak iż każde z tych źródeł można interpretować na dwa sposoby. Ponadto w Wn (→Wf,Wa,WfSB) dodano, najprawdopodobniej dowolnie, drugi łuk nad tą grupą. Daje to łącznie 4 różne kombinacje łuków, z których do tekstu głównego wybieramy odczytany dosłownie łuk A. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Łuki "triolowe" |
|||||||||||||||
t. 107-108
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W końcówce t. 107 nie jest oczywiste, których głosów pr.r. dotyczą łuki A – praktycznie możliwa jest każda kombinacja dwóch z trzech głosów. Na podstawie porównania z analogicznym t. 123 przyjmujemy, że chodzi o dwa dolne głosy. Tak też to mniej więcej odczytano w Wn (→Wf,Wa), w którym jednak górny łuk rozpoczyna się dopiero nad ostatnią szesnastką, a dolny dochodzi na początku t. 108 do d1, a nie b1. Notacja ta uległa dalszemu zniekształceniu w WfSB. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności WfSB |