A
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 107-108

Łuki A, interpretacja kontekstowa

TGTU

Łuki w Wn (→Wf,Wa)

EZnieU

Łuki WfSB

EZnieU2

W końcówce t. 107 nie jest oczywiste, których głosów pr.r. dotyczą łuki A – praktycznie możliwa jest każda kombinacja dwóch z trzech głosów. Na podstawie porównania z analogicznym t. 123 przyjmujemy, że chodzi o dwa dolne głosy. Tak też to mniej więcej odczytano w Wn (→Wf,Wa), w którym jednak górny łuk rozpoczyna się dopiero nad ostatnią szesnastką, a dolny dochodzi na początku t. 108 do d1, a nie b1. Notacja ta uległa dalszemu zniekształceniu w WfSB.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn, Niedokładności WfSB

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.