mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 45-46

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk do D w A (odczyt dosłowny→Wn→Wf,Wa)

! miniat: tr = wycinek A, 2. połowa 45 + ósemka 46, tylko dolna 5-linia;    red = wycinek Wf1.                    EZnieU

Łuk do G1-G w A, interpretacja kontekstowa

EZTU
..

W A łuk l.r. nie wykracza wprawdzie poza kreskę taktową, ale jego kształt i zasięg wyraźnie wskazują, że ma on dochodzić do oktawy G1-G w t. 46. We wszystkich wydaniach odtworzono go jednak w sposób dosłowny, jako dochodzący do ostatniej ósemki, D. Potwierdzeniem naszej interpretacji łuku jest analogiczny łuk rozpoczynający się w następnym takcie, dochodzący niewątpliwie do oktawy na początku t. 47. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 46

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk A, interpretacja kontekstowa

Łuk w Wn1 (→Wn2)

EZnieU1

Łuk w Wf i Wa

EZnieU2

Łuk w Wn3

EZnieU3
..

Końcówka łuku A jest zdaniem redakcji niedokła­dna – Chopin nie doprowadził łuku do ostatniej szesnastki, by zachować czytelność rękopisu. Łuk z pewnością dotyczy dolnego, wypełnionego trio­lami szesnastkowymi głosu pr.r., i ma obejmować cały takt, jak to w sposób niebudzący wątpliwo­ści zostało oznaczone w t. 45. W ten sposób zin­terpretowany łuk podajemy w tekście głównym. W Wn1 i pozostałych wydaniach oprócz Wn3 łuk rozpoczęto od 2. trioli, co jest niedokładnością spowodowaną umieszczeniem 1. trioli na dolnej pięciolinii. Końcówkę łuku, w Wn1 (→Wn2) odtwarzającą dokładnie notację A, uznano w Wf i Wa za niestarannie wyrysowaną i skrócono. Właściwy zakres z obu stron ma natomiast łuk Wn3, jednak i on, tak jak łuki w pozostałych wydaniach, obejmuje rownież górny głos pr.r., który Chopin w A wyraźnie ominął.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf

t. 47-48

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk w A

! miniat: wycinek, tylko dolna 5-linia, zakres łuku w t. 47.                     TGTU = łuk

Bez łuku w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

Tu bez kliszy 
..

We wszystkich wydaniach t. 47 jest ostatni w linii, a łuk dochodzący do t. 48 został w nim pominięty – wydrukowano tylko jego dokończenie w t. 48 (w Wf pominięto także i ten fragment). Zadziwia staranność, z jaką w trzech różnych wydaniach – Wa, WfSB i Wn3 – odtworzono ten wyraźnie błędny zapis. W naszych transkrypcjach ze względu na inny rozkład tekstu traktujemy wersje wszystkich wydań jako niezawierające łuku.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wn , Niepewna kontynuacja łuku , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 48-49

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk do t. 49 w A (→Wn→Wf,Wa)

Łuk w t. 48 w WfSB
..

Skrócenie łuku w WfSB to zapewne pomyłka sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności WfSB

t. 54

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk w A

! miniat: wycinek, ostatnia ósemka 54 + 1. ósemka 55, tylko górna 5-linia.               TGTU = łuk nad nutami

Bez łuku w Wn (→Wf,Wa,WfSB)
..

W tekście głównym uwzględniamy łuk nad końcówką repliki partii fletu, wpisany w A i najprawdopodobniej przeoczony w wydaniach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn