Łuki
|
t. 377
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Tak jak w przypadku kropek staccato – patrz poprzednia uwaga – trzynutowe łuki w 2. połowie t. 377 to prawdopodobnie próba znalezienia najlepszego sposobu oznaczenia artykulacji końcowego pasażu Wariacji. Ostatecznie Chopin zdecydował się tu na krótsze łuki, ale w zbliżonym kontekście w finale Koncertu f op. 21, t. 506-510 wpisał łuki obejmujące po 3 nuty. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany |
||||||||||
|
t. 377-381
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Łuk w ApI urywa się na końcu strony, wyraźnie za końcową kreską taktową t. 379. Niemal na pewno łuk miał więc objąć cały końcowy pasaż, co proponujemy jako interpretację kontekstową tego łuku. Nie jest jasne, czy Chopin przewidywał kiedykolwiek użycie tego łuku w zestawieniu z krótkimi łukami i znakami staccato wersji ostatecznej (pełniłby on wtedy funkcję łuku frazowego). Długi łuk był bowiem wpisany prawdopodobnie w innym czasie niż pozostałe, widoczne w t. 377 znaki ApI – przypuszczalnie wcześniej. Wskazuje na to wyraźna różnica grubości linii, sugerująca użycie innego pióra. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
