mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 110-122

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Pisownia ApI i A (→Wn→Wa,WfSB)

jak przedtem, tu EZTU/TGTU, zrobione 110 

Pisownia Wf

EZnieU (do zrobienia jak przedtem)
..

Pisownia Wf, z trzydziestodwójką wysuniętą poza 3. nutę trioli szesnastek (w t. 110, 120 i 122), jest sprzeczna z Chopinowskim rozumieniem tego typu zestawie­nia rytmu punktowanego z triolą – patrz uwaga do t. 45-46.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Rytmy punktowane i triole , Adiustacje Wf

t. 110-122

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W ApI pierwsza wariacja zapisana jest w roboczej postaci, bez niemal żadnych wskazówek ani oznaczeń wykonawczych oprócz klinika w t. 114 i dwóch łuków l.r. w t. 114-115. W dalszych uwagach braku poszczególnych oznaczeń nie komentujemy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 110

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

w A

 w Wn (→Wf,Wa,WfSB)
..

Pomijanie literki 'z' w oznaczeniu  zdarzało się wielokrotnie w pierwszych wydaniach dzieł Chopina – por. np. Etiudę cis op. 10 nr 4, t. 1.
Widoczne w A skrobanie sugeruje, że Chopin napisał tam początkowo . To z kolei wskazuje na istnienie różnicy znaczeniowej pomiędzy  a , nie jest jednak oczywiste, na czym ona polega. Zdaniem redakcji, prawdopodobne wydaje się skojarzenie  z akcentem izolowanym lub docelowym, po którym dotychczasowy przebieg nie jest kontynuowany. Natomiast , w Wariacjach stosowane znacznie częściej i pojawiające się zawsze w towarzystwie akcentu, częściej długiego lub widełek , z reguły realizuje schemat dynamiczny appoggiatury – podkreśla pierwszą z pary powiązanych nut.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Błędy Wn , fz – f

t. 111

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Znak repetycji w ApI

tr EZnieU1;           red = EZnieU

Bez repetycji w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)

Tu bez kliszy 
..

Wersja ApI, w której powtórzona jest także druga część tej wariacji, t. 112-127 (w t. 112 repetycja oznaczona jest tylko dodatkową podwójną kreską taktową; jej znaczenie staje się jasne w t. 127, który ma dwie volty), wpisana była początkowo także w A. Można to stwierdzić na podstawie widocznych poprawek –  na prawo od podwójnej kreski taktowej po t. 111 widać ślady wyskrobania 4 kropek, które wraz z tą kreską tworzyły znak repetycji. Odpowiednie skreślenie znajduje się w A także na końcu tej części, gdzie skreślona została 1. volta t. 127.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Zmiany długości fraz

t. 111

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Jako drugą od góry nutę akordu na 2. ósemce taktu (w obu voltach) ApI i A miały początkowo es1. Chopin zmienił je na f1 zarówno w ApI (tylko za 1. razem), jak i w A (oba razy, pierwotne nuty zostały wyskrobane).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Zmiany akompaniamentu