mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 11

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed f. W Wa znak dodano później, przed f1 w pr.r. W przedostatniej oktawie l.r. A ma  tylko przed górną nutą. Oczywistą niedokładność poprawiono w Wn (→Wf,Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 14

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

2 łuki w A

! miniat: wycinek 1. połowa taktu + oktawa, tylko górna 5-linia.               EZTU = oba łuki + odpowiednie wersje przenośnika i klinika nad oktawą

Krótszy łuk w Wn (→Wf,Wa)

EZnieTU = tylko dolny łuk + odpowiednie wersje przenośnika i klinika nad oktawą 

Dłuższy łuk w ApI i WfSB

EZTU bez dolnego łuku
..

Trudno ocenić autentyczność wersji Wn (→Wf1,Wa) z jednym tylko łukiem pr.r. w tym takcie. Dłuższy, pominięty w wydaniach łuk A nie wydaje się być częścią oznaczenia grupy nieregularnej, gdyż sięga poza nią, do oktawy c3-c4. Należy zatem przyjąć, że ma on znaczenie frazowo-artykulacyjne, a pominięcie go wpływa chociażby na artykulację pięciu ostatnich trzydziestodwójek, zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę dokonaną także w Wn zmianę kropek na kliniki. Z drugiej strony, Chopin, widząc Wn, mógł uznać jeden łuk za wystarczający, a całość oznaczeń za akceptowalną. W tej sytuacji uważamy oba zestawy oznaczeń (kropki pod łukiem lub kliniki) za w miarę równorzędne, zachowując w tekście głównym wersję źródła podstawowego, czyli A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 14

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W A nie ma kasowników przed trzydziestodwójkami h2 i h3. Drugą z tych niedokładności poprawiono już w Wn (→Wf,Wa). W przypadku h2 brak nie musi być uważany za błąd, gdyż reguły obowiązywania znaków przygodnych w takim kontekście nie były (i nie są) ściśle ustalone – nuta h2 brzmi wyżej niż h1 na początku taktu (znak potrzebny), ale zapisana jest na tej samej wysokości (znak niepotrzebny). Co ciekawe, oba kasowniki są w ApI.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 14

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Akcent długi w A

! miniat: wycinek = 1. miara, tylko dolna 5-linia.               EZTU

 w Wn (→Wf,Wa)

EZnieU

Bez znaku w WfSB

Tu bez kliszy 
..

Ślady skrobania widoczne w A pokazują, że Chopin początkowo wpisał znak  pod dolną pięciolinią, mniej więcej w tym miejscu, w którym znajduje się w wydaniach. Widać też, że ten pierwotny znak był dłuższy, sięgał do pierwszej ósemki l.r. Poprawiona wersja znaku została skrócona i przesunięta nad pierwszy akord. W takiej formie znak należy interpretować jako akcent długi, co podajemy w tekście głównym. Sztycharz Wn (→Wf1,Wa) przeniósł znak, który uważał z pewnością za diminuendo, pod pięciolinię, przypuszczalnie aby uniknąć sprzeczności z określeniem poco cresc. lub po prostu ze względu na brak miejsca nad pięciolinią (widełki na pięciolinii są mało czytelne i stosuje się tylko w wyjątkowych wypadkach).
Brak znaku w WfSB to zapewne przeoczenie, jedno z kilku w tym takcie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Akcenty długie , Poprawki A , Adiustacje Wn

t. 16-17

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Ćwierćnuty po półnutach w ApI

tr = EZnieU t. 16 + EZTU 17/1 + EZnieU1
red = EZnieU t. 16 + EZTU 17

Ćwierćnuty po półnutach w A (→Wn→WfSB)

! miniat: wycinek A , obie pięciolinie.                 TGTU = ćwierćnuty z kropką na 2. i 6. ósemce taktów

Ćwierćnuty razem z półnutami w Wf i Wa

EZnieTU 
..

Ze względu na małe odstępy między nutami w Wn1 półnuty i następujące po nich ćwierćnuty z kropką zapisane są bardzo blisko siebie, tak iż w Wf i Wa zrozumiano to jako złączenie głosów, nakazujące równoczesne uderzenie obu nut. Podobnie w następnych taktach.

W pełnym dodać o pisowni ApI

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn