mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Autentyczne korekty Wn

t. 35-36

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

4 kropki staccato w A

! miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.            TGTU tylko 3. miara = 8 kropek (obie ręce)

8 kliników w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

16 kliników (obie ręce) zamiast kropek

8 kropek proponowane przez redakcję

TGTU
..

W A znaki staccato nad szesnastkami są niewątpliwie kropkami i różnią się wyraźnie od np. kliników na początku t. 35 czy w t. 39. Zdaniem redakcji, kliniki w Wn (→Wf,Wa) to dowolność sztycharza, który w wielu miejscach niefrasobliwie traktował Chopinowskie oznaczenia staccato – por. np. t. 10. Natomiast dodanie znaków na 4. mierze taktu, choć nie wpływa na wykonanie – w obu przypadkach znaki są przykładowe i należy je uogólnić na wszystkie szesnastki w tych taktach – wydaje się uzasadnione i może pochodzić od Chopina (patrz też uwaga do t. 39-40). Uważamy przy tym, że te dwie kwestie można traktować niezależnie, tak iż w tekście głównym podajemy kropki (według A) w całej 2. połowie taktu (według Wn1).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Kliniki

t. 37-38

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

g1 przetrzymane w ApI i A

! miniat: wycinek A, t. 37 od 2. miary.                  łuk przetrzymujący g1 w każdym takcie

g1 powtórzone w Wn (→Wf,Wa)

Tu bez kliszy 
..

Brak łuków przetrzymujących g1 w tych taktach można by łatwo uznać za przeoczenie sztycharza Wn (→Wf,Wa), zwłaszcza że są one w A mało widoczne. Jednak 4 takty później, w analogicznej frazie odpowiednich łuków przetrzymujących c2 nie ma ani w wydaniach, ani w A, co każe wziąć pod uwagę możliwość Chopinowskiej korekty omawianych taktów w Wn1. Zdaniem redakcji, jest też całkiem prawdopodobne, że nawet jeśli łuki przeoczono, Chopin zaakceptował powtarzanie g1, dające na fortepianie większe możliwości kształtowania niuansów dynamicznych w tym fragmencie o wyraźnie wyczuwalnym charakterze agitato.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 39-40

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

4 kliniki w A

! miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.        TGTU (obie ręce) tylko 3. miara taktu

8 kliników w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

TGTU 16 kliników (obie ręce)
..

W tekście głównym uwzględniamy znaki staccato na 4. mierze taktu, dodane w Wn (→Wf,Wa,WfSB). Zwraca uwagę, że Chopin podał w A wskazówkę staccato po ośmiu szesnastkach, co sugeruje, że uważał 4. miarę t. 39 (a zapewne i 35), wygląda­ją­cą identycznie jak trzecia, za niejako w natural­ny sposób "dziedziczącą" oznaczenia artykulacji po poprzedniej. Tak więc mimo że autentyczność samych znaków nie jest całkiem pewna, auten­tyczność wskazanej przez nie artykulacji – jest.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 41

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W tekście głównym uwzględniamy ostrzegawczy  dodany w Wn (→Wf,Wa,WfSB). Znak występuje także w ApI.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 55-57

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez palcowania w ApI i A (→Wn1→Wa,Wf1→Wf2)

! miniat: wycinek, figura w t. 55 = 10-ka + ósemka, tylko górna 5-linia.                   Tu bez kliszy 

Palcowanie w Wn2 (→Wn3,WfSB)

EZnieU zrobione pierwsze 2 figury, 2 następne analogicznie = 5 ostatnich nut 54321
..

W tekście głównym nie uwzględniamy palcowania dodanego w Wn2 (→Wn3,WfSB), gdyż jego autentyczność jest wątpliwa. Zastrzeżenia budzi zwłaszcza użycie 5. i 4. palca w 2. figurze t. 56 i 1. figurze t. 57 – Chopin w zbliżonych kontekstach powtarzał 5. palec, np. w Polonezie Es op. 22, t. 22. Patrz też t. 57 i 58.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn