mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Autentyczne korekty Wn

t. 57

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez palcowania w ApI i A (→Wn1→Wf1,Wa)

! miniat: od fis2 do c3, tylko górna 5-linia, wycinek.                 Tu bez kliszy 

Palcowanie w Wn2 (→Wn3,WfSB)

EZnieU
..

Palcowanie dodane w Wn2 (→Wn3,WfSB), w tym takcie bardzo naturalne, prawdopodobnie nie pochodzi jednak od Chopina. Wskazuje na to dodane zapewne przez tę samą osobę palcowanie w t. 55-56 i 58, mniej zręczne, a co ważniejsze, sprzeczne z Chopinowskim palcowaniem podobnych miejsc w innych jego utworach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 58

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez palcowania w ApI i A (→Wn1→Wf1,Wa)

! miniat: wycinek od 17. do 24. nuty, tylko górna 5-linia               Tu bez kliszy 

Palcowanie w Wn2 (→Wn3,WfSB)

tr EZnieU3;         red = EZnieU1

Palcowanie w Wn2 (→Wn3,WfSB)

EZnieU
..

Autentyczność palcowania dodanego w tym takcie wydaje się bardzo problematyczna. Zastrzeżenia budzi zarówno wybór nut, które opatrzono cyframi, jak i samo palcowanie:

  • nie jest jasne, dlaczego wskazówki pojawiają się dopiero w tym miejscu ani dlaczego, mimo że pierwsza grupa cyfr nie definiuje żadnego wzoru, który można by kontynuować, zaprzestano, a następnie wznowiono palcowanie w miejscu, które wyróżnia się jedynie tym, że druga z opatrzonych cyfrą nut jest zanotowana z błędem (brak );
  • t. 17 i 73-74 Etiudy c op. 10 nr 12 zawierają figurację l.r. symetryczną względem omawianej części biegnika. Podane tam palcowanie Chopinowskie można by tym samym zastosować w t. 58 Wariacji: 
    Jak widać jest ono zasadniczo odmienne od podanego w Wn2.

Biorąc pod uwagę powyższe zastrzeżenia oraz niezgodność palcowania Wn2 z Chopinowskim także w innych miejscach (por. t. 55-56), w tek­ś­cie głównym tego palcowania nie uwzględniamy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 63

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez znaku w ApI i A

! miniat: wycinek A, ten akord z całym ppp, obie pięciolinie.              Tu bez kliszy 

Akcent długi w Wn (→Wf)

nad kwintą F-c

Krótki akcent w Wa i WfSB

tam gdzie długi
..

Akcent długi dodany w Wn1 można by uważać za adiustację lub nawet korektę Chopina, gdyby nie pojawiające się w tym samym miejscu . Opatrzony tą wskazówką dynamiczną akord stanowi zakończenie długiego, trwającego od początku tego rozszerzonego taktu diminuenda, tak iż zaakcentowanie go byłoby sprzeczne z wyraźnie przez Chopina wskazaną ideą całkowitego wyciszenia i uspokojenia muzyki. Redakcja uważa za prawdopodobne, że doszło tu do pomyłki "symetrycznego odbicia" – akcent, który miał być umieszczony pod laseczką ćwierćnuty es1 po półnutowym akordzie, wydrukowano nad laseczką kwinty F-c przed tym akordem. Biorąc to pod uwagę, akcentu tego w tekście głównym nie podajemy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wn

t. 63

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Jako ostatnią trzydziestodwójkę A ma Fes1, co powoduje, że odczytana dosłownie także kończąca pasaż półnuta brzmi Fes1. Oczywisty błąd Chopina poprawiono w Wn (→Wf,Wa). Tak wyraźną pomyłkę mógł skorygować adiustator, co w tym wypadku nie umniejsza wartości tej poprawki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 79

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez repetycji w ApI i Wn (→Wf,Wa,WfSB)

wycinek z Wn1 (taki jak ten tu z Wn2)               TGTU = podwójna kreska takt.

Repetycja w A

w prawo EZnieU
..

Trudno przypuszczać, by usunięcie znaku repetycji dla t. 79-95 nie było w jakiejś formie uzgodnione z Chopinem. Sprawa jest jednak w ogóle niejasna, gdyż A jest jedynym źródłem, w którym oznaczono to powtórzenie – nie ma go ani w ApI, ani w materiale orkiestrowym Wnork (→Wfork). Jeśli więc znaki repetycji nie są pomyłką, Chopin na pewnym etapie rozważał rozszerzenie Tematu o 16 taktów, by ostatecznie, już po wysłaniu A do wydawcy, powrócić do pierwotnej koncepcji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Autentyczne korekty Wn , Zmiany długości fraz