Wf
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 46

Łuk A, interpretacja kontekstowa

Łuk w Wn1 (→Wn2)

EZnieU1

Łuk w Wf i Wa

EZnieU2

Łuk w Wn3

EZnieU3

Końcówka łuku A jest zdaniem redakcji niedokła­dna – Chopin nie doprowadził łuku do ostatniej szesnastki, by zachować czytelność rękopisu. Łuk z pewnością dotyczy dolnego, wypełnionego trio­lami szesnastkowymi głosu pr.r., i ma obejmować cały takt, jak to w sposób niebudzący wątpliwo­ści zostało oznaczone w t. 45. W ten sposób zin­terpretowany łuk podajemy w tekście głównym. W Wn1 i pozostałych wydaniach oprócz Wn3 łuk rozpoczęto od 2. trioli, co jest niedokładnością spowodowaną umieszczeniem 1. trioli na dolnej pięciolinii. Końcówkę łuku, w Wn1 (→Wn2) odtwarzającą dokładnie notację A, uznano w Wf i Wa za niestarannie wyrysowaną i skrócono. Właściwy zakres z obu stron ma natomiast łuk Wn3, jednak i on, tak jak łuki w pozostałych wydaniach, obejmuje rownież górny głos pr.r., który Chopin w A wyraźnie ominął.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn, Adiustacje Wf

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.