op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 2, Wariacje, całość
Na pierwszy rzut oka ApI ma tu 4 trzydziestodwójki, tworzące diatoniczny postęp jak w t. 78. Bliższe spojrzenie pokazuje jednak, że Chopin dopisał tam później nuty h1 i cis2, przekształcając grupę w znaną z wersji opublikowanej chromatyczną sekstolę. Dopisek nie sugeruje ostatecznej zmiany, ma raczej charakter zanotowania alternatywnego pomysłu, toteż za tekst ApI przyjmujemy wersję pierwotną z 4 trzydziestodwójkami. Wersja ta jest ujęta w formie wariantu w dotyczącej łuków uwadze poniżej.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Zmiany linii głównej, Poprawki AI
notacja: Wysokość
