Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 47

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Przed f3, najwyższą w tym takcie nutą figuracji pr.r., nie ma w A znaku chromatycznego. W tekście głównym uwzględniamy ostrzegawczy  dodany – być może przez Chopina – w korekcie Wf (→Wn,Wa). W analogicznej sytuacji w t. 46  wpisany został już w A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf

t. 47

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Rytm A, prawdopodobna interpretacja kontekstowa

Rytm Wf (→Wn,Wa)

EZnieU1

..

Na dostępnej fotografii A zapis dolnego głosu partii l.r. jest trudny do jednoznacznej interpretacji i najprawdopodobniej błędny. Nie jest też pewna autentyczność wersji Wf (→Wn,Wa), która może być dziełem sztycharza Wf1. Zdaniem redakcji, jest mało prawdopodobne, by Chopin chciał tu skrócić długość trwania podstawy basowej w stosunku do analogicznego t. 45 – skrócenie takie jest praktycznie niezauważalne, zwłaszcza przy zastosowaniu naturalnej w tym kontekście pedalizacji harmonicznej. W tekście głównym podajemy zatem tekst analogiczny do t. 45.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wf , Niedokładności A

t. 47

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Wn1 (→Wn1a,Wn2Wn3) ma jako 5. ósem­kę a1. O błędzie świadczą:

  • c2 występujące w A (→WfWa),
  • analogia z t. 45,
  • niezręczna pianistycznie zbitka z a1 l.r.

Błąd poprawiono dopiero w Wn4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn

t. 48-51

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Akcent krótki i 3 długie w A, odczyt dosłowny

4 akcenty długie w A, interpre­ta­cja kontekstowa

4 krótkie akcenty w Wf (→Wn,Wa)

..

Trzy z czterech akcentów l.r. w połowie każdego z tych taktów to niewątpliwe akcenty długie – tylko ten w t. 48 może budzić wątpliwości. Widząc znak, który mógł łatwo zidentyfikować jako zwykły, krótki akcent, sztycharz Wf (→Wn,Wa) nadał taką postać wszystkim czterem znakom.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Niedokładności A

t. 49-51

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Ćwierćnuty w A

EZnieU = 2. ćwierćnuta l.r. 49 i 51

Ćwierćnuty i półnuty w Wf (→Wn,Wa)

EZTU = 2. ćwierćnuta z półnutą l.r. w t. 49 i 51

..

Dodatkowe półnuty d1 i d w t. 49 i 51 zostały dodane w korekcie Wf1 niewątpliwie przez Chopina, wraz z pedalizacją. Patrz też t. 110-111.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf