Na dostępnej fotografii A zapis podstawy basowej g jest trudny do interpretacji:
- na początku taktu jest ona wydzielona z akordu i ma wartość całej nuty z kropką. Zdaniem redakcji, może to być jednak niedokładność zapisu wynikająca z poprawki wysokości tej nuty (pierwotnie było tam fis), a zamierzoną wartością mogła być półnuta z kropką
; - na wysokości tej półnuty/całej nuty wpisany jest łuk przetrzymujący, jednak nie widać nuty, do której miałby dochodzić. Widać tam jednak ślad, który można by interpretować jako skreślenie nuty fis.
Z opisanej analizy wyglądu A i sporządzonej na jego podstawie wersji Wf (→Wn,Wa) można wyciągnąć następujące wnioski:
- zapis A jest błędny – albo niekompletny (brak ćwierćnuty g, do której dochodzi łuk), albo pomyłkowy (niepotrzebny łuk przetrzymujący); powodem błędu mogło być rozproszenie uwagi przy wprowadzaniu poprawek;
- wersja Wf (→Wn,Wa) jest prawdopodobnie próbą najprostszej interpretacji zapisu A przez sztycharza (pominięcie elementu o niejasnym znaczeniu); nie ma zatem pewności, że była wprowadzona czy choćby zaakceptowana przez Chopina.
- łączne traktowanie przez Chopina t. 45 i 47 – podobne zmiany podstawy basowej (podwyższenie o pół tonu), zmiana rytmu w t. 45, upodabniająca ten takt do t. 47 – sugeruje dążenie do pełnego ujednolicenia rytmiczno-harmonicznego tych taktów.
Biorąc pod uwagę, że zarówno wersja Wf (→Wn,Wa), jak i inne możliwe koniektury zapisu A dają wersje praktycznie równoważne brzmieniowo wersji w pełni analogicznej do t. 45, taką właśnie wersję proponujemy w tekście głównym.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek, Adiustacje Wf, Niedokładności A
notacja: Rytm