mUltimate Chopin

op. 44, Polonez fis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 48

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Akord z h1 w Wn i Wf (→Wa)

wszystkie źródła eis1-h1-cis2-eis2

Akord bez h1 proponowany przez redakcję

red TGTU=eis1-cis2-eis2
..

Występujący w źródłach akord z dodatkową nutą h1 to najprawdopodobniej pomyłka Chopina, za czym przemawiają następujące argumenty:

  • nie widać racji muzycznych za zróżnicowaniem t. 48 i 281 w stosunku do t. 22, 74 i 307, gdzie w Wn i Wf (→Wa1) występują akordy z trzema dźwiękami;
  • Chopin w [A] napisał czterodźwięk z h1 tylko raz w t. 48, gdyż t. 268-310 na pewno były zaznaczone skrótowo jako powtórzenie t. 35-77;
  • dźwięk h1 potrzebny jest takt wcześniej (t. 21 i anal.) dla jednoznacznego określenia akordu dominanty septymowej po His w poprzednim takcie;
  • omyłkowe powtórzenie początku t. 47 lub usunięcie nuty h1 jedynie w t. 22 i 74 z pominięciem t. 48 to bardzo prawdopodobne mechaniczne przyczyny błędu.

Uwzględniając powyższe, podajemy we wszystkich pięciu miejscach akord bez h1. W Wa2 (→Wa3) dokonano odwrotnej adiustacji, decydując się we wszystkich omawianych miejscach na czterodźwięk.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 49-50

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

3 d2 w Wn

! miniat: wycinek kombinowany : 1. miara 49 + 3. miara 49 i 1. miara 50, obie pięciolinie (jak w t. 23-24 tylko więcej w 2. odcinku).
Tu t. 49 i 50: bez d w l.r., t. 50 d2 tylko na raz

5 d i 4 d2 w Wf (→Wa1)

Wf, Wa1 t.49 TGTU, t. 50: TGTU + d w l.r. w trzydziestodwójce

4 d i 4 d2 w Wa2 (→Wa3)

Wa2,3 TGTU
..

Tak jak w t. 23-24 i analogicznych, tekst główny opieramy na skorygowanym przez Chopina Wf, pomijając jedynie d dodane niewątpliwie pomyłkowo do trzydziestodwójki A-a w t. 50. Z tego dźwięku zrezygnowano również w Wa2 (→Wa3), przypuszczalnie na podstawie porównania z analogicznym t. 283.

Tak jak w t. 23-24 i analogicznych, podążamy za skorygowanym przez Chopina Wf z jednym wyjątkiem, o którym poniżej. W t. 49 kompozytor dodał dwa dźwięki d – na 1. i 3. mierze w l.r., co odtwarzamy w tekście głównym. W t. 50 natomiast widnieje dodatkowe d2 w pierwszej szesnastce trioli w p.r. (które odtwarzamy) i trzy dźwięki d w pierwszych kolejnych wartościach taktu w l.r., z których w tekście głównym odtwarzamy tylko pierwszy i trzeci, uznając drugi za pomyłkę (zapewne sztycharza) na podstawie porównania z partią prawej ręki oraz identycznym t. 283. Z tego dźwięku zrezygnowano również w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 58-59

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W Wf1 nie ma ani jednego  podwyższającego ges na g (w różnych oktawach). Błąd, niemal na pewno popełniony przez Chopina, uzupełniono w Wf2 i Wa, przy czym w Wf2 ograniczono się do oktawy g1-g2 w t. 58 i g1 l.r. w t. 59. Podobnie w t. 291-292.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Błędy powtórzone Wf

t. 62-64

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

Kwestia, czy przygodne znaki chromatyczne drobnych nutek działają na nuty normalnej wielkości, nie była, jak się wydaje, jednoznacznie ustalona w czasach Chopina. W Wn i Wf przed dolną nutą akordu l.r. na 3. mierze t. 62 i 63, d, nie ma znaku chromatycznego, co przynajmniej teoretycznie może być mylące. Kasowniki dodano tylko w Wa – w Wa1 w t. 63, w Wa2 w t. 62.

W Wf2 dodano niezbyt uzasadniony  ostrze­ga­wczy przed d2 w t. 63. Znak znajduje się także w Wa, w którym dodano jeszcze kilka innych ka­so­wników ostrzegawczych – przed d2 w t. 62 i 64 oraz przed d1 w t. 63-64.

W tekście głównym uwzględniamy tylko kasowni­ki przed d w t. 62-63.

Kasowniki w tych miejscach uzupełniano także w analogicznych t. 295-297.

Także i ten zestaw wydaje się mało uzasadniony (może oprócz  w t. 62), zwłaszcza wobec braku  przed d w t. 62.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wf

t. 67

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

Tak jak w t. 41, w Wf (→Wa1) brakuje  przywracającego gis2 w ostatniej oktawie taktu. Błąd poprawiono w Wa2 (→Wa3), dodając krzyżyki przy obu nutach tej oktawy. Taki sam zapis ma Wn, co również jest niemal na pewno adiustacją wydawcy – znaków tych nie ma bowiem w t. 274 i 300, które w [A] były oznaczone skrótowo jako powtórzenie t. 41 i 67, a co za tym idzie, nie mogły się od nich różnić.
W tekście głównym dodajemy jedynie niezbędny przy gis2.

Tak jak w t. 41, umieszczamy konieczny  podwyższający g2 na gis2, jak zrobiono to w Wn i Wa2 (→Wa3).  przy gis1 uznajemy za zbędny.

W całym Polonezie ten pasaż występuje 4 razy (t. 41, 67, 274 i 300). W Wf (→Wa1) za każdym razem widnieje oktawa zmniejszona gis1-g2. W Wn w t. 43 i 67 dodano niezbędny krzyżyk (razem z drugim, niepotrzebnym, przy gis1), ale w t. 274 i 300 nie ma żadnego z nich. To nasuwa podejrzenie, że znaku nie było już w [A] i [KF]. Znaki w Wn w t. 43 i 67 mogą być więc albo niekompletną adiustacją redaktorów niemieckich, albo niedokończoną poprawką Chopina, dodaną już po utworzeniu kopii przez Fontanę. W Wa2 (→Wa3) dodano 2 krzyżyki we wszystkich czterech miejscach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa