mUltimate Chopin

op. 28 nr 5, Preludium D-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 15-32

Utwór: op. 28 nr 5, Preludium D-dur

..

W A Chopin użył znaków powtórzenia poprzedniej figury dla oznaczenia t. 15 i partii l.r. w t. 32. W KF Fontana oznaczył skrótowo także t. 16 (co spowodowało błąd) i partię pr.r. w t. 32.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Skrótowy zapis A , Adiustacje Fontany

t. 16

Utwór: op. 28 nr 5, Preludium D-dur

a2 na końcu taktu w A (→Wf→Wa1)

!!!   miniat: wycinek, 4 ostatnie szesnastki t. 16, tylko górna 5-linia.                     TGTU = kaso 

ais2 w KF (→Wn) i Wa2

miniatura Wn1.                              tu # zamiast kaso 
..

Wersja KF (→Wn) to rezultat błędu kopisty, który nie zauważył  występującego w A przed ostatnią nutą t. 16 i oznaczył t. 15-16 jako powtórzenie t. 14 (w A tylko t. 15 jest oznaczony skrótowo, t. 16 jest wypisany nutami). Pojawienie się tej wersji w Wa2 dowodzi, że adiustacja tego wydania uwzględniała tekst Wn1, który traktowano jako autorytatywny. Patrz też t. 17.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KF

t. 17

Utwór: op. 28 nr 5, Preludium D-dur

..

Wn ma kasowniki ostrzegawcze przed a w l.r. i a1 w pr.r. Dodano je ze względu na ais2 (błędne) na końcu t. 16. Pod wpływem Wn1 uzupełnienie to – tak jak  ais2 w t. 16 – wprowadzono także w Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 17

Utwór: op. 28 nr 5, Preludium D-dur

w A, interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: wycinek, tylko dolna 5-linia, ten takt.                 EZTU

  w A (odczyt dosłowny→KF,Wf→Wa)

EZnieU

 w Wn

EZnieU1 
..

Nie jest jasne, czy znak  dotyczy w A trzeciej czy czwartej szesnastki – znak zaczyna się pod trzecią, a kończy pod 5. szesnastką. Porównanie z analogicznym t. 1 sugeruje 3. szesnastkę, od której rozpoczyna się rozłożony akord A9 i tę wersję proponujemy w tekście głównym. Wersję pozostałych źródeł – oprócz Wn, w którym poprzedzający znak  umieszczono po 3. szesnastce – można wszakże uważać za równorzędny wariant.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności A

t. 18-20

Utwór: op. 28 nr 5, Preludium D-dur

Pedalizacja w A

!!!   miniat: t. 18 + 2 szesnastki t. 19, wycinek, obie 5-linie.               EZTU = t. 18-20 (bez końcowej gwiazdki)

Pedalizacja w KF

EZnieU

Pedalizacja w Wf (→Wa)

EZnieU1

Pedalizacja w Wn

EZnieU2
..

W A pedalizację tych taktów, na pozór niekonsekwentną i różną od analogicznych t. 2-4, można by uznać za niedokładną np. z powodu pośpiesznego wpisywania. Okazuje się jednak, że jeśli wziąć pod uwagę partię pr.r. znaki pedalizacji przypadają niemal dokładnie tam, gdzie za pierwszym razem. Wydaje się mało prawdopodobne, by mógł to być przypadek – najwyraźniej więc Chopin oznaczył zmiany pedału w tym rozwibrowanym akordzie dominanty nonowej, aby oddzielić odcinki z małą noną (b1) od odcinków z wielką noną (h1). Tak też to interpretujemy w tekście głównym. W pozostałych źródłach przyporządkowano znaki  raczej nutom l.r., a w Wn ponadto dowolnie przesunięto ostatnią zmianę pedału na początek t. 20.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności A