|
Łuk do półnuty w Afrag i Wf (→Wa) !!! miniat: wycinek, t. 2 i ósemka t. 3, tylko górna 5-linia. EZnieU1 |
|
Łuk do końca taktu w A1, interpretacja kontekstowa |
|
Łuk do t. 3 w Wn |
Odczytane dosłownie łuki A1 w t. 2 i 6 nie dochodzą do początku t. 3 i 7, ale w czterech dalszych wypisanych powtórzeniach tej frazy (t. 10-11, 26-27, 30-31 i 34-35) już tak, co szczególnie wyraźnie widać w dwóch pierwszych przypadkach. Biorąc pod uwagę, że we wszystkich tych miejscach, łącznie z niewypisanymi w A1 t. 58-59, 62-63 i 66-67, Wn ma łuki dochodzące do początku drugiego taktu (lub dalej), zapisy w omawianych taktach uważamy za zarzucone przez Chopina lub po prostu niedokładne. W pozostałych wydaniach w żadnym z wymienionych miejsc nie ma śladów ingerencji Chopina – albo rutynowo poprawiono w nich niektóre oczywiste niedokładności podkładów, albo popełniono nowe błędy.
W t. 1-2 łuk A1 wydaje się być złożony z dwóch części. Zdaniem redakcji, kształt obu linii świadczy, że podział jest niemal na pewno wynikiem chwilowej przerwy w dopływie atramentu do końcówki pióra.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładne łuki A, Łuki tenuto
notacja: Łuki
Powrót do adnotacji