mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 456-457

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Łuki do gis2 w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: triola  + 2. połowa t. 457, tylko górna 5-linia.                EZnieU2 (łuki z palcami)

Łuki do cis3 proponowane przez redakcję

EZTU (też łuki z palcami 456)
..

Notacja źródeł sugeruje, że łuki dochodzą tylko do dolnej nuty kwarty gis2-cis3. Nie ma to uzasadnienia w realiach pianistycznych, co pokazuje chociażby pisownia skróconej wersji tych motywów w t. 458-459 – cała kwarta stanowi integralną część pasażu tak na początku, jak na końcu. Z tego względu w tekście głównym doprowadzamy łuki do cis3, co znajduje potwierdzenie w notacji t. 464 i 468, a w pewnym sensie także 461. 

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 459-460

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Łuk do e1 w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: ostatnia triola i ósemka, tylko górna 5-linia, bez fz.                      EZnieU1

Łuk do t. 460 proponowany przez redakcję

EZTU
..

W analogicznych t. 467-468 łuk w identycznej pianistycznie sytuacji doprowadzony jest do początku taktu. Jest więc prawdopodobne, że jedna z wersji jest niedokładna. Za dłuższym łukiem przemawia łuk l.r., natomiast krótszy łuk można uzasadniać obecnością  w t. 460. Moc tego ostatniego argumentu jest jednak osłabiona przez podwójny łuk w t. 463-464, gdzie kończąca pasaż ósemka jest również akcentowana ( po ).
Podobna niezgodność zasięgu łuków występuje między t. 463-464 a 471-472.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 460

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Krótszy łuk w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

EZnieU 

Dłuższy łuk w Wn3

EZTU
..

Na podstawie porównania z podobnymi motywami uważamy łuk obejmujący tylko triolę szesnastek za niedokładny. Przyjętą przez nas pisownię wprowadzono także w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 461

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Dłuższy łuk w Wf (→Wn1→Wn2)

!!!   miniat: cała figura, tylko górna 5-linia = cały takt bez pauzy            EZnieU2 (łuk, wiązanie i laseczki)

Krótszy łuk w Wa i Wn3

łuk tylko nad triolą + wiązanie i laski EZTU

Pośredni łuk proponowany przez redakcję

..

Porównanie z podobnymi motywami sugeruje, że łuk obejmujący całą figurę w tym takcie jest prawdopodobnie niedokładny. Za taki uznano go już w Wa i Wn3, zastępując go krótszym, wzorowanym przypuszczalnie na poprzednim takcie. W tekście głównym podajemy łuk dochodzący do najwyższej nuty taktu, w analogicznych taktach występujący w źródłach najczęściej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 462

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez łuku w Wf (→Wn1→Wn2)

!!!   miniat: triola i ósemka (po pauzie), tylko górna 5-linia.            Tu pusta klisza 

Łuk nad triolą w Wa

EZnieU

Dłuższy łuk w Wn3

TGTU
..

Brak łuku to niewątpliwe niedopatrzenie. Łuk uzupełniono w Wa, obejmując nim tylko triolę szesnastkową (jego zasięg nie jest całkiem jasny – łuk sięga nieco dalej niż podobny łuk w poprzednim takcie). W tekście głównym dodajemy łuk obejmujący całą figurę, tak jak w większości analogicznych figur. Taki sam łuk dodano także w Wn3.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn