mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 474-475

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

Ślady korygowania łuków l.r., widoczne w Wf, pozwalają odcyfrować pierwotne, podzielone kreską taktową łuki. Podobnie w t. 476-477.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 477-478

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

2 łuki w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: te 7 nut, tylko górna 5-linia.         EZnieU

1 łuk proponowany przez redakcję

EZTU
..

Zdaniem redakcji, łuki źródeł stanowią tu niepotrzebną komplikację zapisu (por. t. 473-474 i 475-476), a ich autentyczność wcale nie jest pewna – łuk w t. 477 mógł np. być przedłużany w [A], co ​​​​​​​sztycharz Wf mylnie zinterpretował jako dodanie drugiego łuku. Można też sobie wyobrazić dodanie drugiego łuku w korekcie Wf, jako uproszczoną formę jego przedłużenia. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym podajemy jeden łuk nad całym pasażem.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 478

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Łuk nad triolą w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 3 ósemki, tylko górna 5-linia, bez fz.      Tu EZnieU

Łuk od e4 w Wn1 (→Wn2)

3 nuty od e4 EZnieU1

Bez łuku w Wn3

Łuk proponowany przez redakcję

TGTU
..

Trudno przypuszczać, by Chopin chciał objąć łukiem tylko jedną triolę w tym takcie. Najprawdopodobniej notacja [A] była niejasna (np. wskutek kreśleń) lub zaszło tu jakieś nieporozumienie przy korekcie. Łuk Wn1 (→Wn2) to zapewne pomyłkowo przesunięty łuk Wf, a pominięcie go w Wn3 miało przypuszczalnie na celu eliminację wyraźnie błędnego znaku. Zdaniem redakcji obecność łuku w Wf dowodzi, że Chopin nie zamierzał tu wprowadzać jakichś subtelniejszych efektów artykulacyjnych, toteż w tekście głównym przedłużamy łuk Wf, tak by objął cały pasaż. Dodatkowym argumentem za słusznością takiego rozwiązania są też liczne przykłady przedłużania łuków w korekcie Wf, np. w t. 493 czy 496.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 479

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Łuk nad triolą w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: końcówka taktu po pauzie, tylko górna 5-linia.                Tu łuk bez h2 = tylko nad triolą

Dłuższy łuk proponowany przez redakcję

TGTU
..

Zdaniem redakcji, niedokładne oznaczenie lub odczytanie łuku jest tu bardzo prawdopodobne, toteż w tekście głównym podajemy naturalniejszy w tym kontekście łuk, obejmujący całą końcową część figuracji po pauzie.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 493

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wf widać ślady przedłużania łuku, który pierwotnie dochodził tylko do końca t. 493.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf