Artykulacja, akcenty, widełki
- « Poprzednia
- 1
- …
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- …
- 25
- Następna »
t. 328-331
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Cztery znaki w tych taktach interpretujemy w tekście głównym jako akcenty długie. Uwidaczniamy tym samym różnicę oznaczeń w stosunku do analogicznych t. 100-103, w których podobne znaki są wyraźnie dłuższe i poprzedzielane powtarzaną wskazówką . Jest wszakże bardzo prawdopodobne, że różnice długości znaków nie były w [A] ani tak regularne, ani znaczące, gdyż Chopinowskie widełki , o ile nie są poprzedzone znakiem , z reguły oznaczają także akcent. Zdaniem redakcji, wykonanie obu fragmentów najprawdopodobniej miało być w zamyśle Chopina jednakowe. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Akcenty długie |
|||||||
t. 328-331
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Tak jak w analogicznych t. 100-103, kropki staccato są dowolnym dodatkiem adiustacji Wn3. Uzupełnienie to stanowiło część obszerniejszego pakietu działań redakcyjnych, obejmujących oznaczenia wykonawcze tego Tutti (dodano m.in. kropki staccato nad repetowanymi szesnastkami gis1 w t. 333). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||
t. 335-337
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
W Wn3 dowolnie opatrzono kropkami staccato ostatnią ósemkę t. 335 i pierwsze dwie w t. 336-337 (w tym ostatnim tylko w pr.r.). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||
t. 347
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Nie jest jasne, jaki znak Chopin miał na myśli na początku 2. połowy taktu. W Wf znak przypomina akcent (krótki lub długi), ale niewykluczone, że miało to być , choć z pewnością nie tak długie, jak w Wn3. Naturalne wykonanie zawiera w sobie zarówno akcent, jak i diminuendo, co w jednym znaku najlepiej przekazuje akcent długi lub niewiele się od niego różniące, krótkie widełki diminuendo. Podobny problem pojawia się także w t. 390-391. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn |
|||||||
t. 360
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Uzupełnienie akcentu na 4. ósemce taktu proponujemy na podstawie porównania z analogicznym t. 368. Akcentowanie tercji dodaje pasażom wirtuozowskiego blasku i nawiązuje do charakterystycznego rytmu krakowiaka . Akcent dodano w Wn3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- …
- 25
- Następna »