Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Artykulacja, akcenty, widełki

t. 328-331

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

​​​​​​​ w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: 2. połowa t. 328, tylko górna 5-linia.             t. 328 EZnieU, pozostałe analogicznie

Akcenty długie proponowane przez redakcję

..

Cztery znaki  w tych taktach interpretujemy w tekście głównym jako akcenty długie. Uwidaczniamy tym samym różnicę oznaczeń w stosunku do analogicznych t. 100-103, w których podobne znaki są wyraźnie dłuższe i poprzedzielane powtarzaną wskazówką . Jest wszakże bardzo prawdopodobne, że różnice długości znaków nie były w [A] ani tak regularne, ani znaczące, gdyż Chopinowskie widełki ​​​​​​​, o ile nie są poprzedzone znakiem ​​​​​​​, z reguły oznaczają także akcent. Zdaniem redakcji, wykonanie obu fragmentów najprawdopodobniej miało być w zamyśle Chopina jednakowe.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie

t. 328-331

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez znaków w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: ta co w t. 100.               Tu pusta klisza 

Kropki staccato w Wn3

16 kropek nad szesnastkami

..

Tak jak w analogicznych t. 100-103, kropki staccato ​​​​​​​są dowolnym dodatkiem adiustacji Wn3. Uzupełnienie to stanowiło część obszerniejszego pakietu działań redakcyjnych, obejmujących oznaczenia wykonawcze tego Tutti (dodano m.in. kropki staccato nad repetowanymi szesnastkami gis1 w t. 333).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 335-337

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez znaków w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

Kropki staccato w Wn3

wg opisu i miniatury, prawa nad, lewa pod

..

W Wn3 dowolnie opatrzono kropkami staccato ostatnią ósemkę t. 335 i pierwsze dwie w t. 336-337 (w tym ostatnim tylko w pr.r.). 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 347

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Akcent długi w Wf (prawdopodobne odczytanie→Wa)

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia.        TGTU

Krótki akcent w Wn1 (→Wn2)

​​​​​​​w Wn3

symetrycznie do crescenda z 1. połowy taktu

​​​​​​​– alternatywna propozycja redakcji

dokładnie pod wiązaniem 3. grupy szesnastek 

..

Nie jest jasne, jaki znak Chopin miał na myśli na początku 2. połowy taktu. W Wf znak przypomina akcent (krótki lub długi), ale niewykluczone, że miało to być , choć z pewnością nie tak długie, jak w Wn3. Naturalne wykonanie zawiera w sobie zarówno akcent, jak i diminuendo, co w jednym znaku najlepiej przekazuje akcent długi lub niewiele się od niego różniące, krótkie widełki diminuendo​​​​​​​. Podobny problem pojawia się także w t. 390-391.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn

t. 360

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez znaku w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

Akcent w Wn3

Ten sam akcent proponowany przez redakcję

..

Uzupełnienie akcentu na 4. ósemce taktu proponujemy na podstawie porównania z analogicznym t. 368. Akcentowanie tercji dodaje pasażom wirtuozowskiego blasku i nawiązuje do charakterystycznego rytmu krakowiaka . Akcent dodano w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn