mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 338-339

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Wf (→Wa)

!!!   miniat: ostatnia ósemka 338 + cały 339, tylko górna 5-linia, bez kreseczek.          EZTU

Wn

EZnieU
..

Wersja Wn, sprzeczna z partią orkiestry Wfork (→Wnork) – w ostatnim akordzie t. 338 I fagot, altówki, II obój i II flet mają nie h (w różnych oktawach), lecz cis, a w 1. akordzie t. 339 II skrzypce, klarnety i II obój mają fis1(2) – jest niemal na pewno w całości błędna. Ślady widoczne w Wf dowodzą, że błędy te popełniono początkowo w tym wydaniu, zostały jednak poprawione w ostatniej fazie korekt.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wn

t. 345

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wn1 (→Wn2) nie ma  ​​​​​​​ostrzegawczego przed h2. Może to oznaczać, że znak dodano dopiero w ostatniej fazie korekt Wf (→Wa). Kasownik dodano ponownie w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf

t. 355

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

pod 2. triolą w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.              EZnieU

​​​​​​​na początku taktu w Wn3
..

Nie ulega wątpliwości, że  obowiązuje już na szczycie pasażu. Umiejscowienie oznaczenia ​​​​​​​w Wf można wytłumaczyć jego kształtem w [A] – mogło ono być na tyle duże, że jego prawy koniec przypadał już na 2. triolę szesnastek (por. np. końcówkę Etiudy c op. 10 nr 12). Inna możliwość to maniera wpisywania oznaczeń wewnątrz obszaru ich obowiązywania – por. np. zakończenie Etiudy Ges op. 10 nr 5. Odpowiedniego przesunięcia dokonano już w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki położone centralnie

t. 357

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wf (→Wn1→Wn2) nie ma  przed 4. szesnastką, czego nie uważamy za błąd, gdyż 1. triola zapisana jest oktawę niżej z użyciem przenośnika oktawowego i można uznać za obowiązujący ​​​​​​​ postawiony przed his3 na początku taktu. Znak dodano w Wa, a także w Wn3, w którym zastosowano notację bez przenośnika.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn

t. 358-359

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

Pasaż ten prawdopodobnie odtworzono w Wf ściśle według [A] – brak w nim kasowników przed 4., 9., 11. i 12. szesnastką t. 358, a w t. 359 znaki znajdują sie tylko przed pierwszymi dwiema szesnastkami. W pozostałych wydaniach kasowniki uzupełniono – w Wn wszystkie, w Wa większość (bez 4. i 9. nuty t. 358). 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy powtórzone Wa