Wysokość
|
t. 1-5
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Ostatnią ósemką l.r. jest w Wf (→Wn1→Wn2) seksta H1-Gis w t. 1 i septyma A1-Gis w t. 5. Porównanie z pozostałymi źródłami partii orkiestry – Wfork (→Wnork), a także RFrork – dowodzi pomyłek sztycharza Wf. Prawidłowy tekst – oktawa Gis1-Gis w obu miejscach – wprowadzono w Wa i Wn3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn |
|
|
t. 23
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Wskutek zbyt wczesnego rozpoczęcia przenośnika oktawowego użytego do zapisu 1. połowy następnego taktu ostatnią szesnastką jest w Wf omyłkowo fis4. Błąd poprawiono zarówno w Wn, jak i Wa. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn |
|
|
t. 24-32
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
W tekście głównym dodajemy kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
|
|
t. 36
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
W tekście głównym dodajemy kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
|
|
t. 38
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Górna nuta 4. ósemki była w Wf korygowana (prawdopodobnie z gis1 lub a1). Poprawkę zrealizowano niedokładnie – główka nuty leży za wysoko, a z jej lewej strony widoczny jest fragment 3. linii dodanej. Zarówno w Wn, jak i Wa odczytano to jednak jako fis1, co jest trafne także naszym zdaniem. Jeśli zmienianą nutą było gis1, to jest to zwykła korekta błędu. Jeśli jednak było to a1, jak w analogicznym t. 34, to mamy do czynienia z Chopinowską zmianą wersji pierwotnej, zapewne ze względu na inną kontynuację. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
ostrzegawczy przed cis1 na początku t. 24 i 32.